GECMİSE DONUSLER

14 1 5
                                    

  Çocuklugumdan beri hatirladigim ve sadik kaldigim tek seydi karanlik...Asaleti ,gizemi,sirlari,kesfedilmeyi bekleyen ucsuz derinligi.. Bu yuzden gizemden korkanlar nefret etmezmi karanliktan .Oysa ben... Evet bense karanliga asiktim.Bana huzur verirdi mutlu olurdum karanlikta.Sanki eksik yarim tamamlanirdi karanlikta mutlu olurdum huzurdu ... En cok sevdigim karanlik sokaklarda yurumek yanimdan gecen insanlarin hayallerini gormekti.Uzuntulerini,hayalkirikliklarini,sevinclerini hem aci hemde guzeldi bunlar.Kiminin kalp acilarini icimde duymak aci versede bana bazilarini hayata dondurmuslugumde vardi.Ben kimdimki siradan bir yabanci.Yabanci..Ne kadar korkutucu bir kelime ama beni mutlu eden bir kelime.Nedense bir yabanciyla dertlesmek daha guzeldir.Etraf seni yargilarken "yabanci" notr dinler tabi butun yabancilar degil.Konusmak icin en iyisi bir yabancidir.Helede empati duygusu varsa iste o zaman yabanci yabanciliktan cikip dosttanda ote yabanci olur.
     Yine herseyden kacip karanliga kostugum gecelerden bir gece.Sakince yuruyorum icimi kaplayan garip bir mutluluk ve dusuncelerim beni rahat birakmiyor.Neden boyleyim ben.Herkes aydinliga yururken neden karanliga kosuyordum.Ansizin aklima gelen cocukluguma dair ilk canim.. Sanirim 4_5yaslarindayim alacakaranlik gibi yarim yamalak aklumda kalan birkac goruntu.Odamda uyurken birden etrafin kararmasi.. Yatagim bir prensesin yatagi gibiydi ustunden tuller sarkardi pembe renklerde. Yillar sonra cok gec gelmis bir hediyeydim ailem icin.O yuzden ben prensestim.Her anne_babanin prensesi degilmidir kizlari.Ama en prenses bendim.Nedense ailenin diger bireyleri boyle dusunmuyordu benim icin.Sanki hep bir uzaklik vardi.Kosede barbi bebeklerimin oyuncak evi,uzerine basinca ayaklarim icine gomulen buluta benzer halim.Kocaman penceresi olan odamin kenarlarinda geline benzer perdeler.Siradan bir aksam ve ben uyuyorum.Aniden gecenin kaci bilmiyorum birden ortalik karardi ve sanirim ilk kez karanlikla butunlestigim ve kendimi buldugum gece.. Yatagimin icinde birden firladim tek duydugum hickiriklar.Tabi ben bunun aglayan biri oldugunu sonra kavrayabildim.Sesler barbi evimin arkasindan geliyordu.Bende o tarafa yurudum ve barbi evimin arkasina baktim.Etraf karanlikti ama ben hissediyordum biri vardi yada birsey. Sessizce yanina oturdugumu hatirliyorum ve elini tutup aglama sutumu seninle paylasirim dedigimi.Ve yabancinin elini tuttugumu hatirliyorum elleri elime sigacak kadar kucuktu demekki benim gibi kucuktu .. Ellerimiz bir sure oyle kaldi ve sonra birden bire ortalik aydinlandi .Ama bana kararmisti.. Gelen annemdi ve saskinlikla bana bakiyordu.Arkadasimi gostermek icin dondum ve bakkk defim.Kafami cevirdigimde ise saskinliktan bakakalmistim..
     

ALA'nin DünyasiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin