Hij trok me naar zich toe en gooide me op bed. Ik bloosde en realiseerde me toen iets. Mijn ouders!! Holy Shit ik sprong overeind. Chase kwam ook overeind een keek me verbaasd en geschrokken aan. ik legde het uit. Hij knikte en zei: ik heb het je ouders al verteld. En? riep ik. Ze wisten alles al, en hebben zelf ook een roedel maar ze hebben niks verteld omdat ze dachten dat jij geen weerwolf was. Ik trok mijn telefoon uit mijn broekzak en belde me ouders.
Mama: hey schat!
Isa: hey mam!
Mama: hoe gaat het?
Isa: goed hoor en met jou?
Mama: met mij gaat het ook goed!
Isa: maar daarvoor belde ik niet
Mama: oww dus je wilde helemaal niet weten hoeveel we je missen, en hoe het met ons gaat??
Isa: jawel maar dat is niet de echte reden.
Mama: oww nou vertel maar dan.
Isa: hebben jullie een eigen roedel??
Mama: ja hoezo??
Isa: waarom hebben jullie dat nooit verteld??
Mama: om jou niet te kwetsen want we wisten niet of jij ook een weerwolf zou zijn.
Isa: waarom niet?
Mama: je bent een beetje specaal.
Isa: IK SPECIAAL????
Mama: ja je bent speciaal ja.
ineens hoorde ik een schreeuw en viel de verbinding weg.
Isa: hallo
Isa: mam???
Isa: ben je daar??
ik haalde mijn oor van de telefoon om te kijken of er was opgehangen net toen ik wilde ophangen hoorde ik nog een schreeuw.
Isa: MAM?????
Toen hoorde ik een stem zeggen: Als je je ouders ooit nog terug wilt zien moet je hiernaar toe komen Isabel....
sorry voor het lange niet schrijven ik hoop dat jullie niet boos zijn...
weten jullie wie die enge stem is??
