Hi im symon santilian nag aaral sa kilalang kilang school sa manila
Pinag bubuti ang pag aaral dahil ako na lang ang inaasahan ng aking mommy iniwan kasi kami ng aking ama nong akoy 14 yrs old pa lamang .
IT(information technology) yan ang aking kinuha 2nd year collage na ako ngayon, isa rin akong varsity ng cheering sa school.
Dahil sa pagiging varsity ko nababawasan ang aking mga bayarin sa school naging scholar kasi ako eh
May allowance din kaming na tatangap buwan- buwan kaya malaki ang ipon ko.
Hindi naman talaga IT ang gusto ko eh napilitan lang talaga ako dahil kay mommy gusto daw nya IT ako kaya iyon ang pinili ko para mapasaya si mommy
Tapos na ang Inter - school makakapag pahinga na ako matututukan ko na rin ang mga subject na na pag iwanan ba ako dahil nga kulang sa oras pinangako ko sa sarili ko na babawi ako sayang naman ang pinag pagudan ko at ni mommy
Midterm exam na namin maigi na man kasi na ka cope in ako sa mga subject na napag iwanan ako. uwian na makakapag pahinga nadin ako ang kaso biglang umolan , alam naman natin na mahirap sumakay pag ganto ang panahon.
Habang nag lalakad ako nakasalpak ang headset sa tenga ko at ang mga togtog na kikisabay sa ulan more on opm diba? Bigla na lang may naka banga saakin na lalaki na kala moy walang mata. pinag pasinsyahan ko narin kasi na sira na nga ang day ko gawa sa panahon dadagdag pa sya.
Punuan sa jeep
Walang masakyan.
Wasted na ako.
Pagod ang utak .
Ano ang kasunod?
2hours nadin ako nag iintay literal wala pading nadaan puro puno basa nadin ako ng ulan , di naman ulan talaga ambon ambon lang.
Mga ilang minuto may lumapit sa aking lalaki nag alok ng payong. Napansin ata nya na basa na ako pati nga ata gamit ko eh .
diko makita ang mukha nya kasi nahihiya din naman ako nag thankyou na lang ako .
Matangkad , same school kami thankful ako kasi di ako mababasa masyado baka pag uwi ko ng bahay may sakit na ako. nakakailang lang kasi masyado kaming dikit dinaman maliit yong payong pero ok na yon kasi di na ako nababasa.
Sakto naman na may pumara na ng jeep at maraming bumaba nag paalam na ako sakanya"salamat sa payong una na ako ha"
"Ok lang jan din naman ako sasakay eh sabi nya sabay ngite"
Don ko nakita ang mukha nyak napayuko na lang ako kasi omg kilala ko sya , ay hindi kilala ng boung campus sino ba naman ang dima kakakilala sa mr.campus
Nag pasalamat na lang ako at na una ng sumakay, sumonod naman sya, katapat ko sya iba talaga ang kabog ng dibdib ko . nahihiya ako at naiilang kasi sabawat pag tingin nya sa akin ay ngingiti sya diko alam kung namumula na ba ako o ano
Una syang bumaba
"Oy ingat ka " dito na ako
"Ah sige ikaw din salamat ulit sa payong " kiming ani ko
Isang ngite nalang sa aking damdamin ang naiwan , dahil sa ngiti nyang yon ang wasted na araw ko ay lumiwanag dahil sa ngiti nyang yon
BINABASA MO ANG
fight for love
RandomAng story na ito ay nag papatungkol sa dalawang mag katulad ng kasarian na pilit ipag lalaban ang kanilang pag mamahalan. Kahit na totol ang magulang ng isang lalaki sa kanilang relasyon ay hindi sila natinag. Bagkos lalong tumatag ang kanilang sama...
