Karımı kaybettikten sonra tek tutunağım oğlum olmustu ama onunlada fazla vakit geciremiyordum.sürekli incelemem gereken yeni bitkiler yada taşlar getiriloyor ve onume konuyordu.ülkemizi ileri seviyeye taşıyabilecek şeylerin dunyada biryerlerde olduğuna inanıyor ve bunun için herseyi didik didik ediyorduk.ama bugun kararlıydım.oğluma vakit ayıracaktım.okuldan çıkmasına yarım saat kalmıştı.giyinmek için alal acele masamın üzerindeki dağınık dosyaları toparladım.elimdeki eldivenleri rast gele bir yere fırlatıp uzerimdeki önlüktende kurtuldum.ayanlı gardolabımdan oğlumun en sevdiği renk olan mavı bir gomlek çıkarıp onu giydim.arabanın anahtarlarını alıp kapıya dogru hizlı adımlar atarak ilerledim ve ayakkabılarımı giyerken Barlas'a seslendim "ben çıkıyorum".
ben kapıdan çıkarken arkamdan seslendi"keyfine bak ben hallederim."
Aslına bakarsanız sorunda buydu.Barlas iyi bir arkadaş ve iyi bir bilim adamıydı ama çoğu zaman dalgındı ve bu yuzden işleri maffede biliyordu.
Apar topar arabaya bindim ve Atilla'nın okuluna varmak için normalden daha hızlı kullanmaya başladım arabayı.servise binmeden oğlumu yakalayıp ona bir süpriz yapmalıydım.uzun zamandır baba oğul vakit geçirmiyorduk.Arabadan inerken Atillanında kapının orda olduğunu ve öğretmeniyle konuştugunu gördüm.sevilay höca çok iyi bir öğretmendi.Sadece öğretmenlik değil aynı zamanda arkadaşlıkta yapıyordu Atillaya.
"Atilla"dememle bana doğru koşması bir olmuştu.
"Baba.hoşgeldin."dedi ve şaşkınca bana bakıp"bi sorun mu var"diye süpeyle sordu.
Bende gülümseyerek "hayır oğluö seninle vakit geçirmeye geldim.bugun baba oğul günü yapalım"dedim.cok sevindiği her halinden belliydi."hayhay"dedi.
Öğretmen hanımı selamlayıp arabaya bindik.oldukça acıkmıştım ve karnım acıkmaya başlamıştı.saat beşti ve ben sabahtan beri hiçbirşey yememiştim."önce bi yemek yiyelim sonra da birlikte lune parka gideriz."
"aslına bakarsan lüneparktan daha çok eyleneceğimiz bir yer biliyorum."dedi muzip bir ses tavrıyla.
"yaa neresiymiş orası."
"izmir entomoloji derneği."kıs kıs gülmeye baslamıstı.aslında hiç sevmediğim hatta tiksindiğim bir yerdi.ama bugüne oğluma ayırmaya söz vermiştim istemesemde zorla gülümseyerek"peki olabilir."dedim
saskın saskın bana bakıyordu.boyle bişeye evet diyeceğimi düşünmüyordu kesin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ DEĞİLİZ
Fantasykorkunçtu bırsuru ınsanın yasadıgı bi yere kocaman bir göktası duşmuştu ilginç olansa daha önce böyle bir bilgi almamıstık.birden bire gelerek herkesi şaşırtmıştı. şuansa şehrin ortasında kocaman bir delik vardı. bu korkunç sey hakkında daha fazla b...
