It had to be YOU.

11

BUMALIK na siya sa bahay ng kanyang mga magulang sa Alabang the night she said goodbye to him. She was really letting him go. Paulit ulit na umaalingangaw sa isip niya na pinapalaya na siya nito, keeping him out of her life. And it sucks. Really sucks. Kaya naman pagdating niya sa bahay nila ay dumiretso siya agad sa kwarto and locked himself up. Wala siyang kinakausap kahit na sino. Lahat ng katulong ay natatakot sa kanya, kaya naman kahit anong pilit ng mga itong dalhan siya ng pagkain ay hindi niya tinatanggap.

Until now, dahil nasa labas ng kwarto niya ang kapatid na si Jen. Narinig niya ang paghingi nito ng master key sa mayordoma nila. Narinig niya ang pagbukas ng pinto ng kwarto niya kaya naman nagtalukbong siya ng comforter.

"Kuya! Bumangon ka na diyan. Darating na sina mommy any moment from now. Gusto ka daw nilang makausap ni Daddy." Hinigit higit nito ang comforter pero hindi pa rin siya nagpatinag.

"Ayoko. Iwan mo na ko dito. Lumabas ka na ng kwarto at i-lock mo yung pinto."

"Kuya naman. Sa tingin mo ba matutuwa si Louise sa inaasta mo? Tila ka bata. Edi ipaglaban mo si ate! Sabihin mo kina mommy na umuurong ka na sa engagement. Na may mahal ka nang iba. Kuya, kelan ka pa naging irrational? Tumayo ka na diyan at ipaglaban mo yung mahal mo kesa nagmumukmok ka."

Tila tinamaan naman siya sa sinabi ng kapatid at nagmamadaling tumayo sa kama. Narinig niyang nagbukas ang gate at may pumasok na kotse sa garahe. "I bet it's them. Sometimes when you love someone very much, you'd have to go through every tear, every heartache. Cause in the end, it's not how much you suffered but how you loved.Kaya umayos ka na, Kuya. I'm hoping the best for the both of you. Mahal ko na yun si ate, eh." Iyon lang at lumabas na ito ng kwarto.

WALA pang limang minuto ay nakapag.ayos na siya. Bumaba na siya sa family room at nagulat dahil hindi lamang ang mga magulang niya ang naabutan doon. May dalawa pang kasama ang mga ito, isang matangkad na lalaki at isang may kaliitang babae. Base na rin sa gestures ng mga ito ay mag.asawa ang dalawa.

He went to his mom and kissed her on the cheeks. Nginitian naman niya ang kanyang ama at mga bisita nito.

"Rohann, take a seat first." ani kanyang ama

"No, dad. I want to tell you something. It's about the engagement."

"Yes, about that. Sila nga pala ang mga magulang ng mapapangasawa mo," Nagulat siya sa sinabi ng ama. He wasn't expecting that. He turned his gaze to the couple. Nagsalita ang lalaki.

"Kasama dapat namin ang anak namin but she's sick. We had no choice but to leave her."

"It's nothing, sir,"

"Nagtataka nga ako sa batang iyon. Kababalik lang namin galing sa Greece a few days ago and she's acting really strange. Napakatahimik niya ngayon. It was weird since Louise's the happiest person I know." Nagulat siya sa sinabi ng lalaki.

"Wait, what's the name of your daughter, sir?"

"Her name's Louise. Why?"

"Dad, who are they?"

"Rohann, meet Mr. and Mrs. Ran Fontanilla. They're my business partners."

Napaupo na lamang siya sa couch sa mga narinig. I'm engaged to Louise all this time? Fuck that!

"Is there a problem, son?" tanong ng ama. Nagulat yata ito sa ginawa niya. Hindi lang siguro ito dahil silang apat ay nakatinging lahat sa kanya. He turned to the Fontanilla couple with tears in his eyes.

"Are you really sure that I'm engaged to Louise?"

Tila nagugulumihanan ang mag.asawa ngunit sinagot pa rin nila ito. "Yes. I actually have five daughters but I chose her to be your fiancée. I assure you, you'll like her. But why are you crying, young man? May nasabi ba akong hindi maganda?"

"I've more than like your daughter, Mr. Fontanilla. I'm inlove with her. Very much inlove with Louise. And I am asking for your permission to marry her. Please."

"How did you two meet?" ani mommy ni Louise na si Yshel na tila naguguluhan sa mga pinagsasasabi niya.

"I've met her at your village, Ma'am. I stayed there for almost 4 months. Doon kami nagkakilala."

"Anak, are you sure you want to marry her?"

Hinarap niya ang ina at nagsalita, "I've never been so sure in my life, Ma. God, pinag.awayan pa namin 'to! Para akong pinatay nang makipaghiwalay siya sa'kin. It was pure hell without her. I never thought I'd wake up again because I've died a thousand deaths since that day."

Nilapitan siya ni Mrs. Fontanilla at niyakap ng mahigpit.

"Make my daughter happy."