Το μαυρο τριανταφυλλο

Ο θανατος της μητερας μου

Πριν το θανατο της μητερας ολα,πηγαιναν μια χαρα ημασταν μια συνηθυσισμενη οικογενεια.
Με τα παιχνιδια μας με τους τσακωμους μας με ολα.Μεχρι που ενα βραδυ,η μητερα μου λιποθυμησε και την πηγαμε στο νοσοκομειο. Οι γιατροι ειπαν οτι ηταν μια απλη υπερκοπωση ,και οτι χρειαζοταν για λιγες μερες ξεκουραση. Που να ξεραμε εμεις οτι μεσα σε 1 μηνα θα πεθαινε.
Οταν εγινε η κηδεια ο μπαμπας καθως επαιρνε τα ρουχα της μητερας μου.Να τα βαλει σε μια βαλιτσα, βρηκε ενα χαρτι οπου εγραφε οτι η μητερα μου πασχει απο ενα σπανιο ιο οπου δεν υπαρχει θεραπεια.
Τοτε ο πατερας επαθε ενα σοκ και αναρωτιοταν,γιατι δεν του το ειχε πει γιατι ο ιδιος δεν ειχε καταλαβει κατι.Γιατι,γιατι,γιατι φωναζε και επινε ποτα για να παρηγορηθει.
Εγω προσπαθουσα να τον παρηγορησω αλλα τιποτα ολα ματαια.Μια μερα που κοιτουσα τα πραγματα της μητερας μου βρηκα μεσα σε ενα ντουλαπι ενα μαυρο τριανταφυλλο.
Με ενα σημειωμα μαζι οπου εγραφε:
Μικρη μου Φαιη οταν θα διαβαζεις αυτο το γραμμα εγω δεν θα ειμαι πια στην ζωη.Γι' αυτο θα ηθελα να μην στεναχωριεσε επειδη δεν ζω πια.Θελω μονο να εισαι χαρουμενη,και για να με κανεις και εμενα χαρουμενη θελω αυτο το μαυρο τριανταφυλλο να το καψεις και τις σταχτες να τις βαλεις μεσα σε ενα κουτακι με ολα τα ονοματα των φιλων σου.Μην ρωτας γιατι θα το μαθεις σε 2 χρονια οπου πια θα εισαι ενηλικη.