Ben ...

299 41 1
                                    

Yine herzaman ki yerimde cati katinin balkonundaydim.Yıldızlari seyretmek ve onlarla dertlesmek hayatimda yemek yemekten daha sık yaptigim birseydi. Annem ve babami kaybettikten sonra dedemlerin yanina yerlesmistim.zaten kocaman üç katli bir evleri vardi ve onlar sadece birinci katinda oturuyorlardi.yasli olduklari icin birinci kata annem ve babam hayattayken yerlesmislerdi. ikinci katta esyalar yerleşik ama kullanilmiyordu.Ta ki ben gelene kadar.Buradaki bir liseye kaydolarak dedemlerin yanina yerlestim. Zaten baska kimim kimsem yoktu.Okuldaki arkadaslarim ve hocalarim tarafindan taninir ve sevilir biri oldum.Ama insanlarla ne kadar samimiysem o kadar mesafeliydim.Cunku güven duygusunu babamdan sonra kimsede bulamayacagimi biliyorum. Aslinda dedemlerin evi yani evim okuluma biraz uzak cunku bizim ev biraz kuytu bir yerde yani bu mahalle bildigimiz köy açıkçası. Ve dedemlerin koyun ,keci, inek, tavuk, bağ bahçe ne ararsaniz var kisacasi.Bir cok seyimiz organik kendi üretimimiz.Her ne kadar durumumuz iyi gibi gozuksede iki yasli insan.Dedem emekli.Bu yüzden ve yük olma duygusunu hissedigimden dolayi bende bu yasta calisan bir insanim.Bu kötü mü kesinlikle hayir hem kafada dagitiyorum.Bir gencin yapabilecegi ilk akla gelen işi ; garsonlugu yapiyorum.Zaten oyle pahali seylere duskun bir insan degilim bir sey haric ; eşofman . Kesinlikle eşofman takintiligim vardir. Ve bunlarin marka olanlarina hayranligim cok fazladir bu yuzden fazla mesailere kalmisligim ve biriktirerek eşofman aldigim coktur.Zaten annemler varken de surekli eşofman giydigimden eskilerle birlikte her cesit eşofmanim vardir.Allahtan burdaki okulum sivil de surekli rahatim. Zaten okulda da sürekli spor güzeli diye anılıyorum Bunun sebebi sadece esofman giyiyor oldugumdan degil spor alaninda da gercekten basarili oldugumdandir. Yakin arkadasim diyebileceğim kimsem yok çünkü öyle birşeye izin vermedim. Kimsenin beni evimi hayat hikayemi bilmesini istemiyorum . Cunku acinilmaktan nefret ederim . Ki pek normal bir kisi de degilim yani calisan biri olmanin yanimda dedemlere destek icin hayvanlarla faln da ilgilenirim. Bir atim var adi ; POYRAZ .Benim en degerli varligim.Cunku benimle dogmus benimle buyuyor ve en onemlisi onun da anne ve babasi yok. Poyrazla cok fazla ortak noktamiz var mesela siyah+lacivert=ben ve poyraz da petrol laciverti gibi isikta lacivert karanlikta simsiyah . Ve poyraz o kadar akillidir ki ayni benim gibi uzuldugunde hic sesi cikmaz. Ve poyraz ben uzuldugumde üzülür. Ders calismayi seven biri olmasam da ders calismak zorunda olan biri olarak derslerime dikkat ederim. Bu yuzden okul acikken dedemlerle pek sık oturup konusmayiz . Genelde ben derslerle ugrasiyor olurum. Yarin hafta sonu oldugundan oturu buyuk ihtimalle yine burda sabahliyacagim. Balkona serdigim minderlerden dolayi ve aliskanligimi da unutmassak hasta olmam dusuk ihtimal. Kayan yildiza bakarak dilegimi söyledim

" Ismim gibi hayatima da bir GÜNEŞ dogsun . Ve o güneş YILDIZLAR GIBI deger katsin hayatima ... "

YILDIZLAR GIBIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin