YILDIZLAR GIBI

Park..

Sordugum sorunun cevabini merakla beklerken o arkasina donup bana bi bakis atip gitti. Kafami tekrar yastiga gomdum ve dusunmeye basladim. Hersey ne kadar da hızlı gidiyor ? Ben onu kısa süredir taniyorken o ise beni uzun zamandır tanıdığını söylüyor . Ve işin garip yanı ise ben kısa surede tanıdığım bu cocukla değerli şeylerimi yaşıyorum . Ilk sarılma .. Ilk odama gelmesi...Ilk kucaklanma.. Ve ilk ... Ilk beraber uyuma !! Cok guzel aklın başına yeni geldi demi Güneşcim aferin sana aferin .. Ama bu oyle bişey ki . O varken kalbimi kuş diye satasim geliyo . O kadar hizli ve coşkulu ki .. Acaba onun için de öyle mi ? Ne önemi var ?  Ben kimim ki ? Bana değer verdiğini soyledi ! Melegim ddeeddiii !

-Sana ihtiyacim var Anne ! Neden yoksun ? Bak anne senin o kimseye pas vermeyen kızın neler yapiyor ? Ama cok tatli Anne cok tatli ! Boyle o varken heyecanlaniyorum . Bana melegim dedi Anne ! Hemde bana deger de veriyormus  ! Duyuyosun beni demi Anne ? Izliyorsunuz beni demi ? Bana kızmayın lutfen . Bugun yaptiklarim sacmaydi biliyorum ama sadece sizi cok özledim . Dedemlerde sizinle demi Anne ...

Ve daha fazla dayanamadim ağlamaya başladım ama bağıra bağıra zaten kocaman evde kimsem yoktu! O kadar uzun sure aglamisim ki sonunda uyuyakaldigim yerden kalkarken her tarafim tutulmamisti. Buda demek oluyor ki uyuyali cok olmamis. Saate baktigimda gece 2 'ye geldigini farkettim . Catiya ciktim yildizlarimla basbasa kalmaliydim. Onlarlada biraz konustuktan sonra saati umursamadim ve Poyraz' la dolasmaya ciktim. Yanima güvenlik için birşeyler almayi unutmus olsam da telaslanmadim . Nasılsa o cocuk heryerden beni kurtarıyordu. Ne zamandan beri ona güveniyorum bilmiyorum ama artık cogu seyi umursayamiyorum...

Okula yine uykusuz gelmistim. Ve ne yazık ki ilk dersim yine Fizikti. Derste olaylar yasamak istemesem de kendimi kantinde buldum bir kahve alip masaya oturdum. Acikcasi gözlerim biraz o cocugu taradi sonra kapandi.

Uyandigimda sıraya baktim ve önümdeki edebiyat kitabini gordum iyide edebiyat 5. dersti ! Ne yani o kadar uyudum mu ben yaa. Yanıma baktim kimse yoktu. Üzüldüğümü farkedip kendime küfür ettim. Ben bu kadar  güçsüz gozukmezdim . Neden bu cocuga bu kadar cabuk baglanabildim. Peki ya Güven ? O nasil oldu?  Bunlari dusunurken çaktırmadan telefonumdaki saate baktim. Msj geldigini gorunce acip baktim.

KIMDEN: POYRAZ

Eğer uyanabilirsen seni çıkışta lale parkında bekliyorum . Gelmessen küsüyorum asgajahavssya Tabii ki şaka yapiyorum . Gelmessen evine geliyorum :) görüşürüz bebek  .:)

Yazdigi msj'  mi sasiriyim yoksa bana bebek demesine mi bilemedim ama once su suratimdaki gülümsemeyi silsem iyi olur  herhalde ..

Okul çıkışı sadece merakimdan (!) parka gittim. kimse yoktu ortalikta bi tane kamelya vardı bende ona gectim oturdum sonra yanima bi cocuk oturdu. Bi görseniz çocuğun yanaklarina yumulursunuz. Biz konusmaya basladigimiz sirada . Gözlerim kapandi ben sert bi bicimde gozumdeki elleri cekmeye calisirken eller bir anda cekildi ve  biri yanagimi öptü.  Hızla basimi yana cevirdim ve içimi yiyip bitirecek bir çift gözle bakakaldim. Tabi bunun sonrasinda attigim tokat ve onun -sanada merhaba diyerek tekrar yumusamami saymassak. Ben hala ona bakarken en sonunda o -Acmisin dedi kafami olumlu anlamda salladigimdaysa yanındaki sepetten birseyler cikarmaya basladi . sonunda harika soframizi hazirlayip yedigimizde sorumu sordum.

-Neden burdayiz?

-Neden hep bi neden ariyorsun Güneş ?

Mantikli soruydu o yuzden anlamam biraz zaman aldi. Tabi o da bunu farketmiş olacakki gulumsedi. Sonrasinda da ben o gulumsemeye takılınca yine o konusmaya basladi

-Merak etme burda sabahlayacagimiz icin daha bakicak cook vaktin olucak . dedi.

Burda sabahliyacaktik yani ben ve o .? Bu arada o adinin Batu oldugunu öğrendiğim kucuk cocuk nereye gitti ?