Chapter : 7
tag : #uncleguardrt , #ryantom
twitter : @bluespringx
talk : 18+ ที่แท้จริง ต้องเตือนเลยแหละเผื่อใครรับไม่ได้และไม่ชอบจะได้ไม่ขมวดคิ้ว ฮือ แต่คนแต่งกำลังจะตาย เกร้สสสสสสสสสสสสสสสสสสส ฉันทำอะไรกับน้องทอม ทำไมฉันทำอย่างนี้กับลูกตัวเอง กรี้ดดดดดดดดดด *ทึ้งหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง* ยังไม่จบนะคะเหลืออีกตอนนึง ชอบดราม่าแต่จะไม่จบทำร้ายจิตใจแบบนี้แน่นอน แค่นี้แม่ก็ทำร้ายน้องทอมมามากแล้ว ฮื่อออ ให้อภัยเรานะทุกคน T////T (นอกจากรักน้องทอมแล้วเราก็รักทุกคนด้วย ขอบคุณนะค้าบ♡)
♡———————————♡
"ตอนฉันอายุเท่านาย ฉันไม่เห็นต้องกังวลกับชุดงานพรอมขนาดนี้เลย"
เสียงหัวเราะทุ้มดังออกมาจากห้องนอนอของลูกชายคนโตตระกูลฮอลแลนด์ส่งผลให้เด็กหนุ่มที่กำลังแกว่งสูทสีดำไปมาอยู่กลางห้องนอนตัวเองถึงกับหน้ามุ่ย เจ้าของเสียงหัวเราะนั่งอยู่บนเตียงในชุดไปรเวทเพราะวันนี้เป็นวันที่เขาสามารถออกจากโรงพยาบาลได้ซะทีและทอมรีบลากเขาเข้าห้องนอนทันทีที่ไรอันมาถึงบ้านเพื่อจะโม้เรื่องงานพรอมที่กำลังจะเกิดขึ้นเย็นนี้ให้ฟัง คนป่วยที่หายดีจนร่างกายแข็งแรงถึงต้องมานั่งกลั้นขำแทบแย่ที่เห็นเจ้านายเด็กของเขาจริงจังกับงานพรอมจนดูตลก
ที่ต้องใช้คำว่าซะทีเพราะโดมินิกมองเขาเป็นเหมือนผู้มีพระคุณทันทีหลังจากจบเรื่อง พอนายจ้างของเขาขาแตะถึงพื้นแผ่นดินอังกฤษก็โร่มาที่โรงพยาบาลก่อนเพื่อจัดการเรื่องค่ารักษาพยาบาลต่าง ๆ ให้แถมยังบังคับให้ไรอันนอนพักอยู่ในความดูแลของหมอเป็นเวลาสองอาทิตย์จนกว่าแผลจะสมานสนิทชนิดที่ต่อให้เขากระโดดขึ้นลงแล้วจะต้องไม่กระเทือน ทอมเล่าให้ฟังว่าเขาขอพ่อเพื่อให้จบเรื่องทุกอย่างแบบเงียบที่สุดซึ่งผู้เป็นพ่อก็จำต้องยอมแต่คงไม่ปล่อยคุณออสเตอร์ฟิลด์ให้พ้นสายตาไปได้อีก ไรอันจบงานของเขาอย่างง่ายดายแถมอยู่อย่างราชาเพราะนอกจากจะได้นอนสบายในห้องพิเศษราคาแพงหูฉี่ยังมีพยาบาลส่วนตัวเป็นลูกชายคนโตสุดที่รักของเจ้านายที่ถึงกับขนข้าวของมากินนอนอยู่ด้วยอีกต่างหาก
