Prolog

15 1 1
                                    

Ciemność, cisza i złość – to pierwsze co pamiętam.

Widziałam ledwo zarysowane sylwetki innych, ale nie mogłam się odezwać czy ruszyć.

Jedyne co mogłam robić to czekać w tej ciemności, coraz bardziej się denerwowałam i nie potrafiłam przestać.

Szybko znienawidziłam to miejsce, nawet jak mogłam się ruszać czy rozmawiać z innymi. Nawet jak ciemność zniknęła, ja wciąż je nienawidziłam.

Znienawidziłam bycie tam, znienawidziłam resztę, znienawidziłam osobę, która nas stworzyła, znienawidziłam osobę, przez którą ona nam wszystkim to zrobiła.

Chciałam wyjść i wciąż chce. Nie chce nigdy tu wracać.

🔝 The EyeOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz