tell me about you | park jimin

➰ Prologue

Adam Lambert | Outlaws of Love

×

Yüzünün ışıltısını hayal ettim ilk önce.

Sonra dudaklarının yukarıya kıvrılmasını. Dudakları ile birlikte göz kenarlarının kırışmasını düşledim ardından.

Sonra bakışlarını hayal ettim. İrislerinin hareketlerini, büyüyüp küçülmesini, kapanıp açılmasını.

Düşledim. Sadece düşleyebildim.

Görme engelli bir kızın yüreğine hoş geldin, Park Jimin.

❇

"Yapma böyle," diye fısıldadım. Ellerim habersizce işaret ve orta parmağını kavramış, küçük çocuklar gibi sahiplenmişti. Rüzgarın sert esişlerini bile hissedemez olmuştum.

"Ne yapmayayım?" dedi. Sesindeki alaycılık, parmak uçlarımı yakıverdi. Yutkundum. Göz kapaklarım çoktan inivermişti.

"Acıtıyorsun." Sesim öyle zayıf ve kısık çıkmıştı ki, duyamamış olmasından korkmuştum. Küçük titremelerin getirmesi olan dudaklarıma dişlerimi geçirdim ve sakinleşmem için kendime ufak anlar tanıdım.

"Acımasını istiyorum, daha çok acıtmak istiyorum." dedi. Ve bütün renkler; mavi, yeşil, mor, kırmızı... hepsi tek tek ruhuma battı.

Ve ben, sağ çıkamadım.