Ik loop met mijn hond door het bos, Het is een dicht bos maar aan de zijkanten van het pad staan bloemen Het pad loopt schuin de bult op en bovenaan is een open zand vlakte. Ik kijk na boven en zie door een paar bomen de blauwe lucht. Het ziet er prachtig uit. Ik haal mijn hond max van de riem af zodat hij even kan rond rennen. Het is nu aan het begin van de avond. Normaal loop ik een klein rondje maar vandaag had ik zin om wat langer te gaan lopen. Waarom? Geen idee. Veel dingen doe ik op gevoel zonder er over na te denken.
Ik zie max weer langs rennen en besluit om achter hem aan te gaan zodat ik hem aan de riem kan doen. Max stopt bij de grote boom aan de rand van de vlakte. Het word ook wel de klimboom genoemd. Max blijft tegen de boom aan springen en ik kijk omhoog. Ik zie een jongen in de boom zitten. De jongen lijkt bijna net zo oud als mij. Hij heeft blond haar, een zonnebril en een pet op. 'Hey' roep ik hard omhoog. De jongen kijkt na beneden. 'O, hey' zegt hij. 'Mag ik er bij komen'? Vraag ik. 'Als je hond dan niet weg loopt'. 'Nee dat doet hij niet, toch max'? Ik aai hem over zijn hooft en klim dan omhoog. Boven aan gekomen ga ik naast de jongen zitten. 'Hai, ik ben Daisy' zeg ik en steek mijn hand uit. Ik merk dat de jongen even twijfelt maar dan toch mij een hand geeft. 'Josh' zegt de jongen en lacht verlegen. 'En waarom zit je in de boom' vraag ik. 'O ik had ruzie met vrienden'. 'Das balen, waarom'. 'Meningsverschil maar het liep uit de hand' zegt Josh 'maar ik denk dat ik terug ga'. 'Stukje samen terug lopen'?
'Lijkt me leuk' zegt Josh terwijl hij uit de boom springt.
We lopen een stukje door het bos tot we bijna bij het eind zijn. Josh pakt een bloem en stopt hem achter mijn oor. 'Bedankt voor het mee lopen' hij geeft me een knuffel en loopt dan weg. Ik heb Josh nog nooit eerder gezien dus er is geen grote kans dat ik hem nog een keer tegen kom.
JE LEEST
Undercover(1D)
FanfictionIk kon het niet geloven De jongen waarmee ik in zon korte tijd zon goede band had op gebouwd had me voor gelogen over wie hij was. Hoe kan ik hem nou ooit nog vertrouwen?