Kimse tanımıyor aslında onu,bilmiyor içinde yaşadıklarını.Nerden bilebiliriz koskocaman gökyüzünü taşıyan gözlerinin ne acılar çektiğini?Görmeden seviyoruz onu,varlığını hissedemeden.Ona sarılamadan büyüyoruz.Ölümünün üzerinden onlarca yıl geçmiş yine de bir an geliyor,sol yanımızda hissediyoruz.Sanki yine gelip bizi şu bataklıktan kurtaracak gibi.
Değerini bilemiyor bazen insan bastığı topraklarda kaç kişinin kanı olduğunu.Bu kadar şanslı başka bir millet daha olmadığını anlayamıyoruz ki bir türlü.Varamıyoruz ki farkına,bu dünyanın başına gelmiş en dahi komutanının bizim ülkemizden geçtiğini.Azim,kararlılık,hırs hepsi başarıyı doğurmadı mı?Ne zorluklardan sonra onun önderliğinde aştığımız engeller sonucu burada değil miyiz?Vazgeçebilirdi,yapmadı.Korkuların,ülkemizi bir gölge gibi takip etmesine izin vermedi.Güneşi getirdi.Güneşi getirdi ki,tüm gölge kılığına girmiş korkular yok olsun.
Hayatımızı borçlu olduğumuz bu büyük adama borcumuzu nasıl öderiz bilmiyorum ama,
"Açtığın yolda,
Gösterdiğin hedefe,
Durmadan yürüyeceğime,
Ant içerim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Denenmeli
ChickLit"Dünyanın en ağır hayvanları,filler.Sırt üstü yattıklarında kendi ağırlıkları altında kaburgaları eziliyor ve ölüyorlar.Gülü,dikenlerinden korkmadan eline alabilecek cesarete sahipsin fakat gülün canını yakmaktan korkuyorsun." Kendi çapımda denemele...
