Ik hoorde van alles, maar mijn ogen weigerden open te gaan.
'.....nooit vergeten.' '...bij je zijn.' 'Clary! Alsjeblieft! Doe je....' '...komt goed, maar word wakker!' Steeds als de stem weer weerklonk, zakte ik of weg, of ik kwam weer "bij". Het probleem was dat ik nooit een hele zin hoorde en dus niet wist wat er werd gezegd. Er was maar één ding dat ik zeker wist: Het was de stem van Kate...
'....wakker. Word wakker! Ik zal je helpen. Ik zal er voor je zijn! Maar word wakker...' Ik voelde iets trekken in mijn lichaam en mijn ogen schoten open.
Het eerste wat ik zag, was een spier-witte kamer. Naast mijn bed zat een vrouw, mijn moeder. Toen ze naar mijn gezicht keek, en zag dat ik mijn ogen open had, rende ze snikkend naar me toe.
'CLARY!! Clary, schat, je bent er weer!' Mijn gezicht werd helemaal nat van mijn moeders tranen, maar ik vond het niet erg. Ik was blij. Mijn moeder trok zich opeens weg van me. Haar gezicht stond bezorgd. 'Gaat het wel schat...?' Eerst begreep ik haar niet: Wat zou er niet moeten gaan? Maar de waarheid drong meteen weer tot me door, en voor de tweede keer hapte ik naar adem...
Mijn moeder keek me veelbetekenend aan. 'Ga maar even slapen schat. Ik zal er zijn als je wakker word.'
Mijn moeder hield zich aan haar woord. Ze was er toen ik weer wakker werd.
JE LEEST
Vampire Night...
VampireClary is een dood normaal meisje, die woont in een dood normaal dorp. Het is daar niet alleen dood normaal, maar ook dood saai. Tot dat haar beste en enige vriendin Kate verdwijnt, en ze even later dood terug wordt gevonden op de begraafplaats. De p...