22 Temmuz=Selena'nın doğum günü. #HappyBirthdayMyQueen.
23 Temmuz=1D'nin 4. kuruluş yıldönümü. #4YearsOfOneDirection
Çok sıktım sanırım sizi fsdfdsf.Son bir şey daha bu bölümü ''İlayda824'' kullanıcı adlı arkadaşa ithaf ediyorum.Kapağı hazırlayan arkadaş.Gerçekten çok teşekkürler.Bir de karakterler için belirli bir kalıp kullanmayacağım,daha sonra belki.Anlayışla karşılayacağınızı ve bana bu konuda yardım edeceğinizi umuyorum.Kandiliniz mübarek olsun,geçiyorum hikayeye.
Sabah gözlerimi güneş ışıklarıyla mutlu bir şekilde açtım.Hafifçe gerinerek banyoya doğru ilerled-kimi kandırıyoruz?Bir Maya Yılmaz olmak kolay değil.Sabah gerçekten gözüme tecavüz eden güneş ışıklarıyla açtım gözlerimi.Ve ben bundan hiç mi hiç hoşlanmam!Okulun kapanmasından yaklaşık bir hafta geçti ve biz hala evdeyiz.Annem ve babam şirketlerinde ayrılamıyorlar.Şirketlerini ve itibarlarını bizden çok seviyorlar.En azından 1 haftacık bir tatil benim de hakkımdı ama.Bunca yıl derslere girdim,tamam dersleri kaynatmaya çalışıp uyuduğum zamanlar haricinde birşey yapmışlığım olmadı ama hakettim yani.O öğretmenlerin iğrenç esprilerini çektik biz be!Üstelik Cem -ki kendisi uyuz abim olur,benden 1 yaş büyük ve kendisine abi dememi istiyor salak- de tatile gitti arkadaşlarıyla.Hiç demez zaten kız kardeşimle güzel bir yaz geçireyim diye.Kız arkadaşım zaten yok,kavgacı tipim kimse pek sevmez.Yani aslında severler ama öyle çok da samimi olmayı isteyeniyle karşılaşmadım.Sadece işleri düşünce.Neyse ki Köpük var.Köpük?Köpeğimin adı.Ne kadar da yaratıcı (!) Neyse,en azından o var ve kendimi yalnız hissetmi-aslında fazlasıyla fena bir şekilde yalnız hissediyorum.Sadece Köpük'le ilgilenmek zaman geçiriyor ve vaktimi alıyor,bu kadar.
Altıma siyah kısa bir tayt ve üstüme de beyaz tek omzu açık salaş tişört giydim.Bilekte biten siyah converse,siyah kulaklık ve siyah gözlükler derken sanırım hazırım.Saçlarımı dağınık topuz yaptıktan sonra dudağıma hafif çilekli parlatıcıyı da sürdükten sonra merdivenlerden normal bir insan gibi inmek yerine trabzanlardan kayarak indim.Evimizde hizmetçiler yok,nedeni benim istememem.Evde çok rahat olabilmek adına.Hayır hayır rahatına düşkün şımartılmış zengin züppelerden değilim.Konuşmalarım çok bilmişlik şeklindedir evet ama bunun şımartılmışlıkla değil,mutlu olduğunu zannettirebilmek adına yaptığım gerçeği de var.
''Köpük!Kızım,nasılsın?Ben mi?Kötü ya.Yaz tatilim berbat geçiyor filan.Ama sen varsın ya biraz daha mutlu hissediyorum kendimi.Neyse yine yürüyüşe çıkıyoruz.Bu sefer tasman yok,tamam mı?Uslu dur.Yoksa bir daha dışarıyı göremezsin.''
*Yoksa çocuk ölür.*
İç ses selam.
Köpük dediklerimi anlamış gibi 2-3 defa havladı.Kapıyı kapatmamla sıcak havanın bana doğru esmesi bir oldu.Bu ne sıcak lan sanki çöldeyiz.Antalya'da olmak kolay değil.Şimdi hepiniz ''Antalyadaymışsın zaten neyin tatili bu çık kapının önüne deniz'' dersiniz ama ben zaten küçüklükten beri Antalya'da olduğum için basit geliyor artık burası.
''Köpük bekle!'' Bu köpek yine beni kandırıyor yalnız.Ne zaman çıkarsam başıma bela olur.Of.
''Köpüüüüük!''
Köpükten ses yok.Havlaması da kesildi.Bu nereye gitti şimdi?Kulaklıklarımı çıkarıp etrafa bakınmaya başladım.Arkadan gelen sesle irkildim.
''Golden''
Hızla arkamı döndüm. ''Ne?''
''Köpeğin diyorum,Golden türü.Severim cana yakın olurlar.'' Köpüğü gösterdi.
''Köpük!?Ya kızım ben sana kaç kere diyeceğim tasmanı takmadığım halde uslu dur diye.Bir daha tasmasız çıkartırsam bana da Maya demesinler.''
''Tamam tamam,sakin ol.Neyse ki bizim bahçeye denk gelmiş.''
''Teşekkür ederim.Ben Maya bu arada.''
''Tanışmamıza gerek yok sadece köpeği getirdim.''
''Ukala.Geri kafalı.Salak.Köpük yürü gidiyoruz.''
''Gerçekten çocuksun,köpeğinin adını köpük koyan ilk insan.Tarihe geçmelisin.''
''Ukala olduğun kadar da eleştiric.isin.Bu sana kalmamış.Çeneni kaparsan köpeğimi alıp gitmeyi planlıyorum.''
''İyi'' omuz silkerek uzaklaşmaya başladı.Aman,gitsin.Umrumda değil.Ego deposu.Ego yığını.Bencil.Ukala.Salak.
*Bir o kadar da yakışıklı*
İç ses kalk git şurdan.
Eve gitmek istemiyorum.Dondurma filan iyi gelebilir diye düşünüyorum.
''Buyrun''
''Çilekli.'' Dondurmanın külaha konulmasını izledim.Sonunda dondurmayı alıp parayı uzattım ve eve dönmek yerine adımlarımı spor salonunun olduğu yere çevirdim.Köpüğü yakın bir arkadaşıma bırakıp içeri girdim.Bileklik,saat vs çıkardıktan sonra salona göndüm.Ihm,sanırım koşu yapmak yeterli olabilir.Koşu aletlerinin olduğu tarafa geçtim ve çalıştırıp koşmaya başladım.Ya ama bu alet çok amaçsız.Olduğun yerde koştuktan sonra ne anlamı var ki?Koşucaksan bir anlamı olmalı mutlaka.Ya alışveriş merkezine çıkıcaksın,ya yarış bitireceksin ne bileyim ya da peşindeki azılı katilden kurtulursun.Kapıyorum çenemi ve hızmı artırıyorum.Biraz daha,birazcık daha..Hızım git gide artarken arkadan gelen sesle irkildim.
''İyi koşuyorsun,yani ufak bir kız için''
Sesin bende bıraktığı etkiden midir aniden söylemesinden midir dengemi kaybettim.Başımı yere vurduğum için fazlasıyla ağrıyordu.
''Of başım!Dikkat etsene gerze-Aa..Selam,ismini bilmediğim çocuk.''
''Sana da selam,Maya.'' evet evet doğru tahmin.Sabah köpük olayındaki çocuk.Gülümsemesi güzelmiş de şimdi bunun düşünemem.Kendimi toparlayıp ayağı kalktım ve bağırmaya başladım.
''Başımın ne halde olduğunu biliyor musun?Bana bak narin vücudum var benim.Ufacık şeyde kanar.Ve bu da senin hayatını karartmam için yeterli bir sebep.Şimdi ufaklık dediğin kızın yüzünü iyice olmayan beynine kazı.Bir daha böyle bir olay çıkarsa ayağını rahatça kaydırabilirim,kendini cezaevinde bulursun.Okey?'' Salondaki herkes bize bakıyordu.
''Dönün önünüze sanki hiç yaşanmamış olay.'' dedim.Hala başım ağrıyordu.Elimi başımdan çektim ve,tanıdık olay;Kan!Gözlerim hafif hafif kapanmaya başladı.
''Maya! Aç gözlerini!'' duyduğum son ses ve bana hiç de yabancı gelmeyen karanlık..
