KARA CİN : Gaffar-i El-Zahmar

ISSIZ TEPE

2.Bölüm:....
***
O tuaf konuşmanın sabahında olanların devamı...
Mesut abi : " Mehmet,kardeşim ibo malları güdmeye gitti.Sen buraları hiç gezdinmi? "
Mehmet : " Yok Mesut abi gezmedim.
Adem burdaysa gider gezeriz."
Saliha yenge : " Mehmet gadaşım sakın geç kalma olurmu "..
Cevriye anne : " Ne o oğlum bu çocuğu tek başına göndermeyemi çalışıyonuz? "
~**~
Ortam biraz gerildi kim gerilmesin ki ben dün akşamın lafını açamadım.Neyse yanımıza en tuaf köylü kadınının biri geldi.Bu köyün lehcesi ile konuştu ben bile birşey anlamadım.Kadın normal konuştuğunda benim kim olduğumu ve burada ne gibi bir işim olduğunu felan söyledi.Sonra kulağıma eğildi ve "burdaki o şeyi senmi uyandırdın ? ".
Bedenim buz kesti ve kadının ne demek istediğini anlamadım.
~**~
Cevriye anne yanıma geldi ve " oğlumu kurtar o ıssız tepenin orada sıkışmış " dedi.
....
Adem'in dedesine geldim ve elinden düşmeyen tesbihi ile ağzında okuduğu dua'nın ne olduğunu bilmedim ve bu köyde olan bu garip olay neydi onu soracaktım.Bir açıklamada bulunmadı ama bana GAFFAR-İ denilen bir cinle Zümre denilen bir kadının evlendiğini ve bir bebekleri olduğunu söyledi. Tüm bunlar bana anlatıldığı gibi aklımda canlandırıyordum.Zümre ölünce bebek başka bir bebek ile yer değişti.GAFFAR-İ isimli bu cin onu diğer insanların gibi normal bir düzeyde yaptı.EL-ZAHMAR büyüdüğünde ise diğer cinnialardan en güzel ve en alıcı bir şekilde mükemmeldi.Bu olay Yukarı köy'de yaşanıyor ve yaşanmaya devam ediyordu.Cengiz dede'nin anlattığı bu hikaye beni çok etkiledi.Herzaman merak ettim cin'neye benziyor diye.
Saliha yenge : " Ibo'yu arıyorum ama bir türlü telefonu açmıyor. "
Mesut abi : " Merak etme sevgili arkadaşı onu bulur."
Ramazan abi : " Sen ne yaptın abi.O çocuğu tek başına Issız tepe'nin olduğu yeremi gönderdin! "
Cevriye anne : " Ben birşey deyince kızıyor oğlum şu deliye sen akıl ver" ~**~
dediğinde Mesut abi küplere bindi.Bende heryerde o ıssız tepe'nin olduğu yere bakındım.Burda gerçekten in cin top oynuyordu.
~**~
İbrahim : " lan az evvel bir iri yarı bir karartı gördüm.Birde o böğürme sesleri ile korktum kaçtım ".
dediğinde onun buradaki yaşanan bu olayı hiç takmadığını gördüğümde çok şaşırdım.
Adem : " Ne oldu lan buraya niye girdiniz.El-ZAHMAR ve GAFFAR-İ 'nin hikayesini hiç mi duymadınız.!?."
Korku tüm bedenimizi ele geçirdi ve ıssız
tepe'nin keşfedilmeyen yerini keşfetmiştik.Bu korku bizi ele aldı ve ne yapacağımızı bilemedim.Adem ve İbrahim bemim en iyi arkadaşlarımdı.Onları yukarı ittim ve beni merak etmemelerini söyledim.Arkadaşlarım köye gidip yardım istediler kimse yanaşmadı.
Muhtar amca bir kaç kişiyi topladı. Benim başıma geleceklerden habersiz bir çare etrafımı izliyordum.Karşıma biri çıktı çarşaflı bir adamdı sanırım bilmiyorum ama benden uzundu.
Gaffar-i : " Hoş geldin yabancı seni benim bu yere atan ve bana gönderen nedir "
...
önce korktum ve bu kişinin bir adam olduğunu düşündüm. Normal yakışıklı bir yüz ifadesi vardı.Babam gibi ona daha yakın oldum ve tüm derdimi anlattım.Benimle konuştuğunda normal biriydi ve bana şunları söyledi..
Gaffar-i : " benim adım Gaffur ama herkes beni bir başka isimle çağırıyor. Seninle bir anlaşma yapmak isterim.Seni buradan çıkarmam karşılığında sende vakti geldiğimde soylerim.Sadece bana söz verip benim isteğimin ne olduğunu sormadan kesinlikle benim burda olduğumu söylemiyecek ve beni kimsenin ağzında laf etmeyeceksin" dedi.
Mehmet :" peki benden ne istiyorsun?"
Gaffar-i :" vakti geldiğinde öğreneceksin"
Elimi bu adamın eline verdim ve gözlerimi açtığım yer yeryüzü oldu.
2.BÖLÜM' ün sonu