sessiz çile

**KÜÇÜK**

rutubetli evimin umutsuz bir sabahı ile karşı karşıyayım.Ben neden böyleyim ki? Güzel bir kızım CİCİ olmam gerekirken bir  katilim'im hemde kadin katil,normal olsa da iyi seri katil bunu yapmamam gerekiyor ama alışdım kan kokusu artik bir vanilya kokusu kadar guzel geliyor burnuma immm cok guzel.kokuyor cidden
Bu durumum icin. bütün insanları suçlu bana göre çevremdekiler böyle olmamı sağladılar ohv!uzgunum kendimi tanitmayi unuttum

adım başak küçük bir bebeken bir yetişdirme yurduna bırakıldım.Sürekli şiddet ve azar yemekden başka hiç bir iş olmadi böyle olduğu için kimseyle konuşmam ,Ben bile sesimin nasıl olduğunu blmiyorum değil onu konuşmak nasıl onu biliyomuyum tartışılır her neyse,yetişdirme yurdundan hiç tanimadigim bir adam beni 4yaşıda aldı.Alper benle hep konusmaya calisdi ben konusmayacagimdan karısı tuğba  ile ayrildi ve ben 12yasinda o evden kaçtım üstümde kısa yırtık pırtık olan bi pantolon ve gobek tarafi yırtılmış kırmızı bir t-shirt vardi cebimde ise Alper'in aldığı küçük tuşlu bir telefon ,bir kucuk toka,eski bi çilek şekeri çöpü ,içinde ne kadar oldufu belirsiz bi akbil ve de 5tl ile kaçdım.GÖL EVLERİ diye bi tabelasi olan biyere geldim "burda ne arıyorsun küçük"küçücük bedenimle adama döndüm inanmıyorum bu bir çocuk  yaşı tahminimce benimle ayni olan bir çocuk sanırım

gözleri masmavi beni incelerken gözlerime bakmadan "burdan ne arıyorsun küçük ,ne o duymuyor musun? yada görmemezlikden mi
geliyorsun ?kusura bakma canım bunları yemiycek kadar büyüğüm"dedi.ve yüzünü yukarıya doğru çıkarırken gözlerimde durdu ,beni inceliyordu sanırım on bakmadan yürümeye başladim tam yanından tutarken kolumdan tuttu "ne güzel gözler ama benim gözlerim kadar olamaz merhaba ben Çağatay"dedi . önüme dönüp yürümeye başladim arkamdan geliyordu sesleri duyabiliyordum"heyy istiyorsan bizde kalabilirsin bende sanırım senin yaşındayım arkadaşım direnle kalalı olur mu?"çok masum bir şekilde masmavi gözlerini zümrüt yeşili gözlerimi boyarken ona baka kaldim yerden bir sopa alıp yere büyük harflerlw BAŞAK yazdım."bizimle kalmak ister misin?" dedi cok şaşkın bir halde ona evet demek istemedim ama hayir da demek gelmiyordu içimden kalcak yer yokdu sonuçda tekrar yere.ARKADAŞIN BANA BİR ŞEY YAPAR MI YA DA SEN. VE ARKADAŞI'NIN ADI NE ??"şaşkınlıkla ona bakıyordum "hayır ,hayır tabikide sana bişey yapmayız onun adı Diren sana bişey yapmayız ama beraber birilerine bişeyler yapabiliriz

ona bakdim ne gibi dedim bu çocukla niye konusuyorum ki ben ya !!arkamı döndüm beraber yürümeye başladık durup ona döndüm çok yakışıklıydı ne düşünüyorum ben ya! tekrar yürümeye başladık ben sol tarafa gidince "nereye gidiyorsun ev sağ tarafda" ben onu dinlemeden sola dönüp gittim derken çocuk hiç umadığım bir zaman da kucaklayıp götürmeye başladi "sana ev. bu tarafda demişdim küçük bizimle kalıyorsun ve bensiz hiç biyere gitmiyorsun ve bunları yapıyorsun kaçmak yok nereye gitsen senin o güzel gözlerin kendine özgü o muhteşem kokun bulmam için ayri bir gerekçe olur "