Hayatımın Işığı Jeon Jungkook

Türkiyeye Veda

Merhaba
İlk öncelikle size kendimden bahsedeyim ben sude 24 yaşındayım. Ailem yok yetimhanede büyüdüm.
Sadece ailem diyebileceğim bir kişi var o da Emre.
Bütün çektiğim acıları bilen kişi, onunla yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez.

Ben çektiğim bütün acılara rağmen çok çalıştım hayatımı kurtarmak için her zaman çalışkan ve zeki bir öğrenciydim ve hayla öyleyim tıp fakültesini birincilikle bitirdim ve şimdi stajerliğe başliyacağım ama türkiyede değil.

İki gün önce Güney Koreden bir kaç iş adamı bizzat benimle görüşmeye geldiler. Neden ben? Çünkü Türkiye birincisi oldum ve bu adamlar beni Güney Koredeki en iyi hastanede stajer olmam için ikna etti daha doğrusu istediler ve ben hemen kabul ettim. Çünkü buralardan gitmem gerek kendime yeni bir sayfa açmam gerek hayata bir sıfır yenik başladım ama yeni hayatıma bir sıfır önde başlamam benim elimdeydi ve ben bu teklifi kabul ettim

Şu anda elimde seoul bileti karşımda havaalanı yanımda bir kaç iş adamı.

- buyurun sude hanım uçak birazdan kalkar.

Yanımdaki adamın yürümesiyle bende arkasından yürüdüm.

Havaalanına giriş yaptık pasaportlarımızı kontrol ettirdik ve uçağın V.İ.P. bölümüne geçtik.
Uçağa hiç binmemiştim ama sanki defalarca binmişim gibi rahattım korkmuyordum çoğu dizide veya filmde ilk binenlere her zaman heyecan basar ama bana öyle değil hayatım bir filim değil ve ben bu hayattaki bütün duyguları fazlasıyla tattım.

Acı ailem beni terk ettiğinde
Minnet özel kolej beni burslu olarak aldığında
Huzur Emreyle ayrı eve taşındığımda 
Emre demişken o benim kardeşim gibidir asla aramızda farklı bir ilişki olmadı olamazda
gidişime tabi ki çok üzüldü ama yapacak bişeyim yoktu.
Mutluluk tıp fakültesini birincilikle bitirdiğimde
Özlem şu anda içimde oluşan duygu buraları çok özliyeceğim ama yeni hayatım daha güzel olacak

Güle güle Türkiye.