KADER BIZI AYIRMASIN (YAVBAH)...

SEZON FINALI (YAVBAH)

Yine bir sabah huzurlu bir güne uyandım. Ama içimde bir sıkıntı vardı. Ve bu sıkıntı hiçbirine benzemiyordu. Sanki içime bir bıçak saplamislardi ya da beni iki duvar arasında sikistiriyorlardi. Hayrolsun dedim ve yataktan güçlükle de olsa kalktım. Içeri girdiğimde sevgilim bana güzel bir kahvaltı hazırlamıştı. Romantik ve değeri yüksek bir kahvaltı. Teşekkür edip kahvaltimi yapmaya başladım. Kahvaltıdan sonra sevgilimi işine gönderdim. Biraz oturdum, kahve içtim, kitap okudum. Yine de içimdeki sıkıntı bi türlü geçmiyordu. Aksine daha da artıyordu. Dışarı çıktım biraz gezdim, işlerimi hallettim. Ama o lanet olası sıkıntı hâlâ gitmiyordu. Biraz dolaştıktan sonra eve doğru yürümeye başladım. Telefonum çaldı. Arayan nazlı idi. Su onları çaya davet etmiş. Beni de cağırıyorlardı. Ilk başta canım gitmek istemese de sonradan belki içinden isikinti biraz daha hafifler diyerek gitmeye karar verdim. Apartmanda içeri girdiğimde evin kapısını açık gördüm. Içeri girdim. Her taraf dağılmıştı. Dışarı çıktım. Ve birinin bana doğru tehlikeli bir şekilde geldiğini gördüm. O an anladım ki bu bir pusu. O adamı atlattım ve hemen yukarı çatıya çıktım. Bir yer bulup saklandim. Her yerde beni arıyorlardı. Çok korkuyordum. Elime bir iyi geçti. Bir tane adamın kafasına vurdum ama maalesef kâr etmedi. Beni yakalayıp bir geminin içine bindirdiler. Bayaa büyüktü bu gemi. Herkes ordaydi. Nazlı, güler abla ve su hepsini kacirmislardi. Hepimiz çaresizdik. Herkes ağlıyordu. Birbirimizi teselli etmeye çalıştık. Ama ben inanıyordum ki bizi kurtaracaklardi. Derman geldi gözü öfkeyle dönmüştü. Beni aldı ve odadan çıktık. Canımı çok yakıyordu. Beni bir tekneye bindirdi. Ve gitmeye başladık. Yavuzun sesini duyabiliyordum. Bizi kurtarmaya gelmişti. Yavuz dermanı kovalıyor derman kaçıyordu. Karaya geldiğimizde ben bağırmaya başladım. Böylece yavuz beni rahatlıkla kurtarabilecekti. Ama derman susmam için elime silah sıktı. Çok acimisti. Sonunda bir kulübeye girdik. Yavuz da dışarı da der ana söz geçirmeye çalışıyordu. Sonunda bir anlaşma yaptılar. Derman beni bıraktı. Yavuzumun yanına gidiyordum. Onun elini tam tutacağım sırada sırtıma iki tane ağrı saplandı. Yere yigilmistim. Yavuzun ağladığını hissediyordum. Işte o an içimdeki kötü hissim sebebini anlamıştım. Ama gözüm arkamda kalmayacakti. Sevgilim benim intikamını en kötü şekilde alacaktı. Gözümü ebediye kapattım.....