Kalpsizler Hapisamesi

Dün gece!

Dün gece yine kalbimden beynime hücum eden senli düşüncelerle boğuşdum.Kalbim yılların ve yokluğunun acısıyla isyan etmişti yine. Ama bu defa beynimin tüm tuzaklarını ve duvarlarını yerle bir etmeye yeticek kadar güclü ve kararlıydı seni bana hatırlatmak konusunda. Beynimin tüm ısrarlarına direnişine rağmen kalbim isyanindan dönmüyordu içine attığı onca şeyi artık yüze vurmak istiyordu.Sonunda yenildim. Küçük, kırık bu kalbe yenildi beynim. Beyaz bayraklarını çekdi. Ama nerden bileydi o bayraklar kanla kirmiziya bulanacak çekildiyi anda. Kalbim tüm anılarının acısıyla her şeyi hatırlatdı bana. Hatıra denizimde boğuldum, nefesim kesildi, öldüğümu hissetdim. Bu nasıl bir şey biliyormusun sevdiyim? Sanki hiç bir neden olmaksızın oksijene hasret kalıyorsun bedenin diyilde, ruhun nefessiz kalıyor. Bedenim benden izinsiz kalkdi yatakdan, kendime geldiyimde resmini arıyordum odamın zifiri karanlığında. Evet karanlıkdaydım. Çünki ışığa çıkmaya cesaretim yokdu. Gözlerimdeki seni görmeyi istemiyordum çünki. O karanlıkda buldum resmini. Penceremden odama yansıyan ışığa tutdum onu. Ve o aşığı olduğum yüzün göründü gözüme. Her çizgini ezberledim yine. Yine sanki dahada aşık olunurmuş gibi aşık oldum sana. Sonra en can alıcı anına geldim. Dokunmak isdedim sana dokunmaya kıyamadığım bazen kırılacaksın kaybolucaksın diye dokunamadığım yüzüne dokunmak isdedim. Parmaklarım yavaşca yaklaşdı yüzüne. Her yaklaşdığında görüşüm bulanıklaşdı. Sonraysa yaşlar yüzümdeki yerini aldı. Bir kaç milim kala durdu parmaklarım geri dönderib sildim gözlerimdeki seni. Sonra o zayif ışıkda dokundum yüzüne. Titrek bir nefes verdi ciğerlerim, kapandı gozlerim, seni hatırladım. O güzel gülüşünü bana bakışını, bana dokunuşunu, dokunduğun yeri nasıl? Isıtdığını hatırladım. O an işte o an o kadar çok üşüdüm ki, yorganların altında bile kalsam ısınamazdı bedenim. Ruhumdakı soğukluğu hissetdim o an. Buz kesmiş beni senden sonra kimse senin gibi ısıtamamıştı. Daha fazla dayanamadım, çekdim fotoğrafı ışıkdan. Göremeyeceyim bir yere koydum, karanlıklara gömdüm yine.. Sonraysa sonrasını anlatmamı istermisin sevdiyim?Sonraysa buz kesmiş bedenimle, senin olan kalbimin işgecesiyle ve ruhumun ölüm yorğunluğuyla yatağa yatdım. Senin olduğu hayali güzel bir şekilde yaşadım. Sabahın güneşinin karanlık kuyumu aydınlatıb beni ısıtacağını umut ederek"