MOONLİGHT -PJM 🌓

-13

-omzuna vurarak-
MİNJİ; aptal! Seni çok merak ettim!
Diyip sarıldım.
Tae; tamam. Sorun yok min ji.
Her şey yolunda.
Sırtımı okşamaya başladı.
Gözlerimi hafif açmam ile jimini görmem bir oldu.
Ve biranda gözden kayboldu. Taeden ayrılıp jimin peşinden gidecekken ona sesleniyordum
MİNJİ; J-JİMİN!
Ama gözden çoktan kaybolmuştu bile..
..............................
TAE yanıma gelip,
TAE; o kim? Jimin denen kişi mi?
MİN Jİ; sadece.... kimse...
omzuma kollarını attıp bana döndü.
TAE; okulun yok mu senin?
MİNJİ; okul? Okul...
birazdan düşündükten sonra geç kaldığımı fark ettim.
Kafama vurup,
MİNJİ; aptal kafam. Geç kaldım.
Diyip hızlıca koşmaya başladım.
Arkadan taeye bağırdım.
MİNJİ; okuldan sonra görüşürüz..
Sınıfa vardığımda nefes nefeseydim.
Ve hızlıca sırama oturdum.
Arkadan birisi dokunmasıyla elini tuttumm.
ROSE; ah! Minji-ah benim!
MİNJİ; üzgünüm refleks işte.
ROSE; sorun değil.  Nerdeydin?
MİNJİ; hiç,
ROSE; hiç mi?
Kapı sertçe açılıp duvara değmesi ile hemen kapıya baktım. 
JİMİNDİ. Sinirliydi.
MİNJİ; sonra anlatırım
Rose  deyip önüme döndüm.
Jimine bakıyordum.
Neden Sinirliydi?
Ve biranda yanıma oturdu.
Bu neydi şimdi?
Kolumda hissettiğim eli anında tuttum. Dokunan kişiye baktığımda gözleri kırmızıydı.
bu JİMİNDİ.