Sevgili"..."
Bugün eski bir sokağın köşesinde duran, fırın dükkanına girdim.Taze ekmek kokusunu, içime çektim.Tam o an aklıma, sen geldin. Fırında ateş, biraz taze ekmek, bir köşede simit, biraz un tozu ve bir fırıncı;
Turgut Uyar'ın dizleri geçti aklımdan. "Adın ekmeğe dönüşmüyor" "Dönüşmez" dedi.
"Ekmek sabır işidir, sabır her kişinin işi değil, er kişinin işidir.Biraz sabır, biraz cesaret, biraz açlık ,susuzluk ve yanmak gerek." 'Onun anlattığı ekmek adına dönüşüyordu.' "Ekmek sevdadır."
+Sevda nedir?
-"Ben pek anlamam ama, sevda ekmeğin içinde, aç kalmak olsa gerek.Yanı başındadır ama göremezsin.Onunla meşgulsün, kendini unutmuşsun. Açlığının, yani sevdanın çaresi o,ama senden gayrı herkesi doyurur. Ona emek verirsin, onun için yanarsın onunla birlikte sen de pişersin. Ama teknede hamur tükenir ,gönülde sabır. Yürekte sevda tükenmez. Sonra akşam ,sana boş bir tezgah kalır. Ve elinde bir kaç kuruş para. Hayatın tamam olur,ruhun eksik. Adı ekmeğe dönüşmesin kızım, adı ekmek olsun." Duydun mu ? Sevgili "Ekmek"
