Hayalinle konuşuyorum bu aralar. Halini hatırını soruyorum, gereksiz konulardan konuşuyoruz. Seni tanımaya çalışıyorum. Bu kadar yakınımdayken tanıyamadığım seni. Her karşılaştığımızda uzun uzun bakıyorum. Yüzünü inceliyorum ellerini seyrediyorum. Rahatsız oluyor musun bundan bilmem.. Yanımda yokken seni unutmaktan korkuyorum. Bütün çizgilerin bende yazılı kalsın istiyorum. Öyle bir işle ki içime gözlerimi kapatıp seni resmedebileyim en maharetli ressamlara taş çıkarırcasına.. Öyle benim ol ki her nefesimde seni duyayım istiyorum. Ne yazık ki bunların hiç birini bilmiyorsun. Anlatamıyorum ki sana. Sahi anlıyor musun gözlerimden. Görebiliyor musun içimde kopan fırtınaları yada o kısacık anlara benim yüklediğim manaları. Ne kadar seni bende tamamlamaya çalışsam da bir çift göz kalıyor senden geriye.. Beni sımsıcak saracağını düşündüğüm buz gibi bir çift göz. Sevenin kalbinden sevdiğine bir yol olurmuş. Var mı bizim de yollarımız? El ele tutuşup yürür müyüz bir kere oralardan?
İnanabilir miyim buna? Tutunayım mı hayallerime? İzin vereyim uçuşsun karnımda kelebekler, ateş bassın her yanımı yansın bedenim, yanaklarım al al olsun. Susuz kalayım seni düşünmekten dudaklarım kurusun. Pencerelerde bekleyeyim seni sabahlara kadar.
Bilsem sonunda kavuşacağımızı, benim olacağını.. Hepsine razıyım. Beklemeye de razıyım sabretmeye de hazırım.
Ama korkuyorum.. Sonumun 'bir kadının mektubu' gibi olmasından korkuyorum. Tam da burada sana sitem ediyorum. Neden gelmiyorsun? Niçin sımsıkı sarmıyorsun beni? Artık geçti ben buradayım demiyorsun. Yanılıyor muyum sevdiğim? Ama gördüm.. ellerini gördüm bana uzanıp da yarıda kalan ellerini.. İlk karşılaşmamızdaki ürkekliğini, sonraları olan çocuksu sevincini. Hepsini gördüm sevgilim. Neden peki bu umursamazlık? Ben yanıp kül olurkenki vurdumduymazlık. Ben seni biliyorum sevgilim. Çabuk unutursun sen. Üzerinden bir yaz geçse yeter senin soğumana. Bir karşılaşmamızda en içime bakarsın. Bir sonraki seferde buluşamaz bile gözlerimiz. Hatırlamazsın.. Hep yan yanaydık oysa ki. Hep beraberdik. Unutman için hiç bir sebep yoktu bunca zaman. Bazen beni alırsın sözlerine günlerce sarhoşluğundan çıkamam. Zaten sen olan gecem gündüzüm birbirine girer darmadağın olurum. Bazen de öyle değişirsin ki seni tanıyamam mahvolurum.. Sen değişme sevgilim. Hep aynı kal. Hep böyle ol. Dağınık ol benim düzenli hayatıma inat. Serseri ol biraz benim uysallığıma bakmadan. Zaten büyük olan bedenin hep böyle kalsın ben yanında hep küçük olayım. Özen gösterme kıyafetlerine sen benim bi türlü taviz veremediğim rahat yanım ol. Desem de dinlemeyecek olan o kimseler beğenmesinler seni. Sen hep sadece sen ol. Hep sevdiğim ol.. Sadece sen ol.. ve hep benim ol..
