Sonsuzluğun Resmi ~kısa hikayeler

Hikaye 1- Anı Yaşamak

Merhabalar! Hikayelerimde her kültürden insanlardan örnek alarak yazmaya çalışacağım ancak bu bölüme her hangi bir kültürden insan katmayacağım.
Eğer ırkçı olan varsa okumasın.
Şimdiden okuyanlara teşekkürler.

-Hey Clara! Yine odamda ne işin var?!

Hala uykudan uyanmaya çalışan Klara'ya bakarak. Genç kız her yaz olduğu gibi bu senede çocukluk arkadaşının evine gelmişti.

-Yine ne söyleniyorsun Mark. Sonuçta çocukluk arkadaşıyız sorun olmaz değil mi? Eskiden bunu söylüyordun.

-O sen beni çok sevmeden önceydi küçük hanım.

-Dua et koltukta yattım yanında da yatabilirdim.
Sıkkınlıkla elini saçlarına geçirdi Mark. Onu kardeşi gibi görüyordu fakat Clara ona aşık olmuştu.

-Ne halin varsa gör. Bir gün ailen bunları öğrendiğinde beni suçlayacak tabi, seni değil. Rahatsın sen.

-Nereye gidiyorsun?

-Yeni uyandım Clara elbette tuvalete.

-Ben de geliyorum yüzümü yıkayacağım.

-Rahat dur ve sıranı bekle seni aptal.

Kafasını sallayıp beklemeye koyuldu Clara. Ne kadar hüzünlü olsa da belli etmiyordu hüznünü. Biliyordu ki belli ederse hüznünü Mark ona acıyacaktı.
Buna yüreği el vermezdi. Mark in çıktığını görünce hemen yüzüne sahte bir gülüş takıp Mark a baktı.

-Girebilirsin ben mutfaktayım.

Artık Clara nin bu hareketlerinden sıkılmaya başlamıştı, kendisini gerçekten sevdiğini bile düşünmüyordu. Sadece bir hoşlantı olduğunu düşünüyordu.

1 Hafta sonra
Clara geleli 2 hafta olmuştu fakat bir türlü Mark in peşini bırakmıyordu. Mark ın bir sevgilisi vardı ve 2 haftadır sadece bir kere bulişabilmişti. Hayatında ilk defa bir sevgilisi olduğunu Clara ya söylememişti. Sevgilisi ile buluşmaya karar verip mesaj atti. Onay aldıktan sonra yola koyuldu. Clara haber vermeden evden çıkıp gitti.
Mark in ailesi bir süreliğine bir cenaze evine gitmişlerdi ve 1 haftadan fazla süredir gelmiyorlardı.

Lora yı görünce yüzüne ister istemez bir gülümseme takıldı. Oldukça güzel ve güler yüzlü bir kızdı, Clara nın aksine.

-Seni çok özledim sevgilim! Diyerek hızla sarıldı Lora.

-Ben de seni. Diyerek karşılık verdi Mark onun sarılmasına.

Bir süre parkta dolaştı iki genç. Oldukça büyük bir orman bile denebilirdi buraya.

Fakat ikiside bilmiyordu Clara nın onları izlediğini. Mark ona anlamadığına göre oldukça seviyor olmalı diye düşündü genç kız. Yaşlı gözlerine aldırmadan onları takip etmeye devam etti.

Mark takip edildiklerini hissetti ve sevgilisine durmasını söyledi.

-Ne oldu?

Merakla bakan sevgilisine aldırmadan hızla arkasını döndü ve Clara yi gördü. Panikle ne yapacağını bilemeyen kız kaçmaya karar verip arkasını dönecekken Mark in sinirli sesini duydu.

-Sakın kaçmayı deneme!
Olduğu yere mıhlanan genç kız utançla kafasını eğdi ve sinir bozucu olduğunu düşündüğü Lora nin sesini duydu.

-Bu kim?! Diye sorgulayan bir tavırla sevgilisine bakmaya başladı.

-Bu değil Lora. Clara adı ve benim kardeşim.

Kardeşim demesine öyle bozulmuştu ki Clara dayanamayıp hızla koşmaya başladı. Gözyaşlarını Mark görmemeliydi.

-Lora ben bu aptal kızın arkasından gitmeliyim, Özür dilerim. Sonra konuşuruz tamam mı?