Herşeye bi konu vermek gerekiyor bazen,bu sefer ortaya atıyorum.Tamamen rastgele diyelim,aşktan,siyasetten,doların yükselişinden,flörtünün tribinden uzak bir yazı...
Sevmek ve sevilmek çok ayrı eylemerdir. Herkes sevilir inanın bana..dışarıdan bakıp 'bu kız kadar orospusu yok nasıl seviyor onu ya ' dediğinizi biliyorum. Bende zamanında kendimi çirkin şansı,ben güzelim diyerek avutuyordum meğer öyle değilmiş. Herkes sevemezmiş..eskiden aşkın bir kez karşına çıkacağını,elini tutup kokusunda denize karşı bir bankta oturduğun insanı sonsuza kadar seveceğini düşünürlermiş. Üzgünüm arkadaşlar,heveslenmeyin. Günümüz en yaygın cümlesi 'seni seviyorum'. Bana kalırsa, mucize..öyle bir cümle ki,dudaklarının arasından dökülürken kalbine gitmiyorsa,midende olan garip ağrıyı hissetmiyorsan,bir önemi yok...sosyal medyaya bir tarih birkaç fotoğraf işte! Artık sevgi bu. Siz kendinize bir söz verin ne 'boşanamayız,namusumu temizledim,öldürdüm' diyerek sevin ne de 'Pelinsu ya da Berkecan' olun..olduğunuz gibi olun.Herşeyin başında kendinizi sevin,sonra bırakın insanlar sizi sevsin..birkaç dizeyle özetlemek isterim;
Bir çiçek, hiç solmayan,
Hiç koparılamayan,
Hiç yalanı olmayan,
Sonsuzcasına.
