Remember Me? Tanıtım.
23 Ekim 2010
“Harry?” Bana döndü ve sırıttı.Gene kusursuzdu ve gözlerinde bir parıltı vardı.
“Hey.” Kollarını açtı ve bana adımlayarak kocaman sarıldı.Sarılmasına karşılık vermem birkaç saniyemi aldı.
“Seni özledim.” Kıkırdadım ve yüzüne baktım.Ellerimi yanaklarına koydum ve oraya öpücük bıraktım.
“Nicole?” Ondan ayrılıp arkamdan seslenen anneme baktım.Suratında üzgün bir ifade vardı ki bu ona hiç yakışmıyordu.Yani üzgün olmak kimseye yakışmaz değil mi? Pekala..
“Efendim umm..Anne?” Ona doğru adımladım ve yüzünü inceledim.
“Onun gitmesi gerekli,konuşmalıyız.”
“sorun ne?”
“Sorun yok bebeğim,sadece onun gitmesini sağla.” Fısıldadı.Harry’e döndüm.Hayatımdaki en mükemmel kişiydi o.Beni mutlu edebilen tek kişi.
“Harry,gitmelisin.”
“Pekala..” Dudaklarını yaladı ve yanımdan geçerken yanağıma öpücük bıraktı.Sonra uzaklaşmasını ve evden çıkarken kapının çıkarttığı sesi dinledim.
“Anne?”
“Nicole.Biliyorum bunu istemiyorsun.Ama bir şeyi hayatımızın sonuna kadar devam ettiremeyiz.Bazen yeni başlangıçlar iyi gelir.Her zaman her istediğimiz olmaz.”
“Ne demek istiyorsun?”
“Taşınıyoruz.”

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remember Me? (Harry Styles Fanfic.)
Fanfic"Uzaktan sevmekti bizimkisi.Birbirimiz kafeste,birimiz son nefesteydi sanki..Yaklaşamamak,yaklaştığında dokunamamak,dokunsan bile yanına alamamak.Bizimkisi aşk değildi.Ben Platonik takılıyordum sanki.(?) Ben onun için durdum,gülüşümü de o güne sakla...