Κεφάλαιο 1

67 1 0
                                    

Η ώρα 3:15 το ξημέρωμα.Η μητέρα μου κοιμάται και η αδερφή μου το ίδιο.Ο πατέρας μου..τι να κάνει άραγε ο πατέρας μου..μας άφησε ξαφνικά μια μέρα και από τότε δεν έχω νέα του.Η μαμά λέει πως ήταν το καλύτερο,διότι δεν τα πήγαιναν πολύ καλά οι δυο τους. Εγώ πάλι πιστεύω ότι δεν έπρεπε να φύγει έτσι.. Δεν μπορώ να κοιμηθώ..έκλεισα το λάπτοπ,την τηλεόραση,τα παντα!Όμως όχι..είμαι πολύ χαλιά για να κοιμηθώ. Παίρνω το κινητό μου και στέλνω μήνυμα στην Νεφέλη.’’Κοιμάσαι;Αν όχι στείλε.(H Nεφέλη είναι η κολλητή μου..μάλλον όχι,η ‘’αδερφή μου’’. Έτσι αποκαλούμε η μία την άλλη.Δε θα πώ περισσότερα..αν πώ δεν θα τελειώσω απόψε,οπότε αυτό φτάνει.Είναι τα πάντα.)

Δεν πήρα απάντηση.Λογικά θα κοιμόταν..μα τι λέω.Σίγουρα θα κοιμάται.Δεν έχει λόγο να μην κοιμάται τέτοια ώρα.Τα έχει όλα ούτως η άλλως.Είναι όμορφη,έξυπνη,άριστη μαθήτρια θα έλεγα, και όλοι την συμπαθούν και την θαυμάζουν.Ενω εγώ..ακόμα θυμάμαι εκείνο το παιδί στο σχολείο που με αποκάλεσε ‘’σκελετό’’.Η αλήθεια είναι πως είμαι υπερβολικά αδύνατη κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου.Τα μαλλιά μου έχουν καστανόξανθο χρώμα,και τελειώνουν κάτω από το στήθος μου.Δεν θα αποκαλούσα ποτέ τον εαυτό μου ‘όμορφο’.Υπάρχουν τόσα όμορφα κορίτσια εκει έξω και εγώ πιστεύω πως δεν ανήκω εκεί..όχι,σε καμία περίπτωση δεν ανήκω εκεί.

Είχα χαθεί μέσα στις σκέψεις μου,ώσπου ξαφνικά το κινητό μου δονήθηκε.Η ώρα 5:00 το ξημέρωμα.Κοιτάζω το κινητό μου και βλέπω πως έχω μήνυμα από τον Γκάς.Ο Γκάς είναι ο κολλητός μου.Αν με ρωτήσετε,δε θυμάμαι καθόλου πως δεθήκαμε τόσο ώστε να γίνουμε κολλητοί,αλλά θα πω κάτι άλλο.Με βοηθάει σε ότι πρόβλημα κι’αν έχω..νοιώθω ότι μπορώ να του πω τα πάντα..είναι απίστευτο.Είναι απλά υπέροχος.Δε χρειάζετε να φλυαρώ..το μήνυμα του Γκας λοιπόν έλεγε ‘’Συγνώμη που δεν σου είπα καληνύχτα..η ώρα είναι πέντε και εσύ σίγουρα θα κοιμάσαι ,αλλά δεν αφήνουμε ποτε τον άνθρωπο που νοιαζόμαστε χωρίς καληνύχτα,έτσι;’’

Θεέ μου.Δεν ήξερα τι να πώ.Αυτόματα σχηματίστηκε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου..αποφάσισα να μην απαντήσω γιατί ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί. Αν απαντήσω θα με ρωτήσει το λόγο που είμαι ξύπνια τέτοια ώρα και πραγματικά,δε θέλω να τον ‘’ζαλίζω’’ με τα προβλήματα μου.Έτσι λοιπόν δεν απάντησα..τα μάτια μου άρχισαν να κλείνουν σιγά-σιγά και αποκοιμήθηκα.

You smile,i smile.Where stories live. Discover now