You smile,i smile.

Κεφάλαιο 3

Η ώρα 7:00 το πρωί.Ήρθε η μαμά στο δωμάτιο,και μου είπε να σηκωθώ.Καλά που με ξύπνησε,γιατί είχα ξεχάσει να βάλω ξυπνητύρι.Στις 8:00 θα έπρεπε να ήμασταν στο καράβι.Επιτέλους διακοπές..

Ετοίμασα την βαλίτσα μου,έφαγα πρωινό και πήγα με την μητέρα μου στο λιμάνι.Εκεί μας περίμεναν είδη ο Γκάς και η μητέρα του.

-Μαμά,γιατι δεν πας να κάτσεις με την κ.Αγγελική;,είπε ο Γκάς.

Έτσι λοιπόν η μητέρα του πήγε και έκατσε με την δικιά μου.

O Γκάς λοιπόν με πήρε απο το χέρι και πήγαμε να καθίσουμε πάνω,και όχι μέσα στο καράβι διότι είχε πολύ ζέστη.Με πήρε αγκαλιά και κοιτάζαμε την θάλασσα.Εγώ ήμουν αρκετά σκεπτική και ο Γκάς με ρώτησε τι σκεφτόμουν.

-Τι σκέφτεσε;είπε εκείνος.

-Ρε...

-Πες μου καρδιά μου..

-..τι να κάνει άραγε ο πατέρας μου;..που να είναι;..Γκας έχω να τον δω 8 μήνες..τώρα πλέον νοιώθω πως η απώλεια του είναι οριστική.

-Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό για σένα..απ'ότι μου είχες πει δε τα πήγαινε καλά με την μητέρα σου οπότε ήταν αναμενόμενο να χωρίσουν..ξέρω ποσο σου λείπει..

-Ευτυχώς που έχω εσένα..δεν ξέρω τι θα γίνει αν..

Ο Γκάς με διέκοψε.

-Δεν υπάρχει αν.Είμαι εδώ,και θα είμαι για πάντα.

Τον αγκάλιασα σφιχτά,τόσο σφιχτά..

Η ώρα είχε περάσει,και χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε κι'όλας στην Κρήτη.Κατεβήκαμε απο το πλοίο και η μητέρα του μας έδειξε το δρόμο για το σπίτι τους.

Το σπίτι του Γκας ήταν πολύ ωραίο.Ηταν δυόροφο και αρκετά μεγάλο.Μπήκαμε μέσα και αφήσαμε τα πράγματα μας.Η ώρα ήταν 7:00 το απόγευμα και ο Γκας μου είπε να αρχίσω να ετοιμάζομαι για να βγούμε.Θα μου έδειχνε τα μέρη οπού πηγαίνει και θα μου γνώριζε τα παιδιά που κάνει παρέα.

Αποφάσισα να βάλω ένα ψηλόμεσο τζιν σόρτσ,με ένα άσπρο crop top και τα άσπρα μου all star..Γενικά δεν μου αρέσει το πολύ βάψιμο,οπότε βάφτηκα ελάχιστα,και έπιασα τα μαλλιά μου μία χαλαρή πλαινή πλεξίδα.

Η θάλασαα ήταν μόνο 10 λεπτά από το σπίτι οπότε περπατήσαμε μέχρι εκεί.Μόλις φτάσαμε ένιωσα αρκετά άβολα θα έλεγα γιατί όλα τα παιδιά ήταν ξένα για εμένα.Εκείνη την στιγμή ο Γκάς λέει στα παιδια:-Παιδιά να σας γνωρίσω την Μάριαμ την κοπέλα μου.Μάριαμ ο Τομ,ο Άλε3,ο Τζίμ,η Λουίζα και η Λυδία.

-Χάρηκα για την γνωριμία!, είπα εγώ ντροπαλά.

-Παρομοίως,είπαν τα παιδιά.

Η αλήθεια είναι πως αυτή η Λυδία μου φάνηκε κάπως.Θέλω να πω τα υπόλοιπα παιδιά φάνηκε πως χάρηκαν πραγματικά που με γνώρισαν ενώ αυτή δεν φαινόταν τόσο ενθουσιασμένη και σε όλη τη διάρκεια της βόλτας με κοίταγε αρκετά περίεργα.Έτσι λοιπόν πήρα το θαρρος να ρωτήσω την άλλη κοπέλα,την Λουίζα αν ήξερε τι είχε η Λυδία.

-Λουίζα;

-Ναι,είπε εκείνη.

-Θέλω να σε ρωτήσω κάτι..μήπως έχει κάτι μαζί μου η Λυδία;..δε ξέρω μου φάνηκε πως δε με συμπάθησε ιδιαίτερα.

-Δε νομίζω να μην σε συμπαθεί ρε,μου είπε εκείνη.Απλα ίσως επειδή ειναι πρώην του Γκας της φαίνετε κάπως..

-Είναι πρώην του Γκας;είπα εγώ.

-Ναι,χώρισαν πριν αρκετούς μήνες.

-Αα εντάξει.

-Είναι καλή κοπέλα ρε,απλά ισως ζηλεύει,Δεν νομίζω να έχει ξεπεράσει τελείως τον Γκάς.

-Ξέρεις κάτι εσύ;Εννοώ σου έχει πει αυτή κάτι;

-Οχι δεν ξέρω κάτι..απλά έτσι μου φαίνετε.

-Χμμ,καλά.

Εκείνη την στιγμή τα παιδιά μας φώναξαν να προχωρήσουμε γιατί είχαμε μείνει αρκετά πίσω.Ετσι λοιπόν πήγαμε όλοι να κάτσουμε  σε μια καφετέρια.Η Λυδία εξακολουθούσε να με κοιτάει παράξενα και δεν μπορούσα ακόμα να καταλάβω τον λόγο.Αποφάσισα να μην δώσω σημασία,και συνέχισα να πίνω τον καφέ μου.