Marx: Maghiwalay na tayo.
Glaiza: Huhh, bakit ?
Marx: Our relationship, it's not working.
Glaiza: No, ayoko. Please. Wag mo akong iwan.
Marx: Buntis siya, 6months na at pananagutan ko siya.
Glaiza: Nakabuntis ka ? Niloloko mo ako ? Bakit ?
Marx: Oo, binuntis ko siya , sinadya ko. Alam mo naman na matagal ko nang gustong magkaroon ng anak di ba ? At di mo kayang ibigay yun. Kaya set me free, hayaan mo na akong sumaya.
Glaiza: (umiiyak) Hindi ka na ba masaya sa'kin ? Hindi mo na ba ako mahal ?
Marx: It's all over, we're done. Huwag mo na akong dramahan, matagal na akong di masaya sa relasyon natin.
Glaiza: Akala ko ba walang iwanan, akala ko ba tayo lang. Please, wag mo kong iwan di ko kaya. Mahal na mahal kita. Please, mag.ampon na lang tayo please.
Marx: No, I want a biological child. I hope you understand.
Glaiza: (humagulgol ng iyak) Mahal na mahal kita.
Marx: I'm sorry, but I don't love you anymore.
At iniwan nga si glai.na umiiyak at walang nagawa.
After many years, nagkita sila sa isang private school.
Marx: Kumusta ka na ?
Glaiza: I'm great. Ikaw, kumusta ?
Marx: etoh, working for my family. Ang ganda mo pa rin after more than 10 years ah. Anyway, what are you doing here ? Akala ko ba Nurse ka na ? Ba't andito ka sa school ?
Glaiza: Ahh, I'm ahhhh. Hmmmn,
Marx: What ?
Glaiza: I'm attending my daughter's graduation.
Marx: Dddd.... daughter ??? Your daughter's graduation ???
Glaiza: Yes.
Marx: May anak ka ? Ilang taon ? Nag.ampon ka ba ?
Glaiza: Hindi, she's my biological child. 10 yrs old na siya.
Marx: 10 ??? 10 yrs old ??? Akala ko ba di ka nabubuntis ???
Glaiza: Yun din ang akala ko, pero wag na nating pag.usapan. Cgeh, alis na ako.
Marx: Sandali lang, she's 10yrs. old right ???? Ako ba ??? Ako ba ang ama ??? Anak ko ba siya ???
Glaiza: Let me go, bitawan mo ako.
Marx: Please, tell me. Please,
Glaiza: I don't have anything to tell you about my daughter.
Marx: Please,
GLaiza: Ok, Oo !!! Ikaw ang ama !!! (Umiiyak) Let me go now !!!
Marx: May anak tayo, ba't di mo sinabi sa'kin ? Ba't hinayaan mo akong iwan ka ??? Bakit ???
Glaiza: Nung panahon na yun, hindi ko alam na buntis ako. Tsaka, hindi kita pinakawalan. Ikaw, pinilit mo akong pakawalan ka. Masakit para sa'kin ang marinig galing sa taong mahal ko na hindi na siya masaya sakin, na hindi nya na ako mahal. (Humagulgol ng iyak) Pinakawalan kita kahit sobrang sakit, dahil di ko kayang ibigay sa'yo ang gusto mo. Masakit para sa'kin na sa ibang babae mo nakuha ang gusto mo. So please, don't blame me for not giving you what we've wanted that time. Don't blame me for my deepest heartache.
Marx: I'm sorry, I'm sorry for causing you pain. I'm sorry for being stupid. Nakagawa ako ng pinakamaling desisyon ng buong buhay ko. Matagal ko nang pinagsisihan ang lahat, nanghihinayang ako hanggang ngayon. (Umiiyak) Sinayang ko ang 4yrs relationship natin. Sana di kita iniwan.
Glaiza: Anong ibig mong sabihin.
Marx: Hindi ko sya anak, I married the wrong woman, akala ko magiging masaya ako na may pamilya na ako pero nagkamali ako. Ang tanga ko, ang tanga tanga ko. Sana, di ako naniwala agad. Alam mo ba na mahal na mahal pa rin kita hanggang ngayon ???
Glaiza: Let's stop this, sana ito na ang huli nating pagkikita. Sana di mo kami guluhin ng anak ko.
Marx: You mean, Wala kang asawa ???
GLaiza: Simula nung naranasan ko ang pinakamalalim na sakit sa buong buhay ko, kuntento na ako sa anak ko. I realized, I don't need to have a man forever to be a woman. A child is enough. Masaya na ako. Let me go.
