هل لديكم اصدقاء حقيقه؟
نرمين و إسراء يعرفوا بعض من ابتدائى بس مكنوش اصحاب دخلوا اعدادى
اتعرفت مريم على إسراء و بعد كده اتعرفوا على نرمين و كل مدى كانوا بيرتبطوا ببعض اكتر و اكتر و بكتشفوا انهم شبه بعض فى كل حاجه و كانوا على طول مع بعض لدرجه ان المدرسين و المدرسه سموهم
"الثلاثى المرح"
فى يوم كانوا قاعدين التلاته فى فصلهم بيضحكوا و فجأه مريم بتقول :انا عايزه اقولكوا على حاجه؟!
نرمين:قولى!!
إسراء:فى ايه!؟
مريم:بس اوعوا تقولوا لحد!
إسراء:احنا من امتى بنقول لحد حاجه بتحصل بينا!!!ما تخلصى بقا
مريم:انا بابا و ماما منفصلين
نرمين:بجد!!!!!!!
مريم:ايوه
نرمين:على فكره و انا كمان بابا و ماما منفصلين
مريم و إسراء:انتى بتهزرى!؟
نرمين:والله بتكلم جد
إسراء:طيب بما انكوا قولتولى انا مش هخبى عليكوا لان انا كمان بابا و ماما منفصلين
فضلوا يبصوا لبعض و يضحكوا ضحك هيستيرى لحد ما عنيهم دمعت و دخلت عليهم مدرسه العلوم و بتقلهم:مالكم يا ثلاثى يا مرح بتضحكوا و ميتين من الضحك على ايه؟!
ردت نرمين:على حظنا يا ميس على حظنا!!
و انتهى اليوم بس كل واحدة فيهم روحت بيتها بس كانت تفكيرها كله فى الحصل الصبح و عدى اليوم و اتقابلوا اليوم ال بعده و كل واحده فيهم بتبص للاتنين التانين نظره ليها معانى كتير و اسئله اكتر بدور فى دماغهم
و قرروا من بعدها انهم يبقوا جزء واحد لا يتجزء ابدا
عدت الينه و نجحوا فى الامتحانات و لاكن الحلو مبيكملش حصل ظروف عند نرمين وكان لازم تسيب المدرسه و المحافظة كلها بسبب ظروف شغل مامتها و سابت مريم و إسراء و نقلت المحافظة التانيه
ولاكن كانوا بيتكلموا كل يوم تقريبا و كانوا بيقربوا لبعض اكتر
لاكنهم كانوا مؤمنين ب البعد و القرب مش بالمسافات
و خلصوا المرحله الاعداديه و هما التلاته قدموا ثانوى عام
و نرمين رجعت تانى نفس محافظتهم بس قدمت فى مدرسه غير مدرستهم
مريم و إسراء دخلوا مدرسه واحده ولاكن كانوا فى فصول مختلفهم و بيشوفوا بعض كل يوم بس مره واحده
و فى يوم إسراء و هى مروحه قابلت نرمين فى وشها بالصدفه
فضلوا يحضنوا بعض كتير اووى و اطمنوا على بعض و مشيوا على بيتهم
و عدت 1ثانوى و نجحوا و اتفقوا مريم و إسراء مع نرمين انها تنقل مدرستهم
ولاكن بردو الحلو مبيكملش
حصل ظروف عند إسراء اضطرت انها تنقل من المدرسه لمدرسه تانيه بسبب شغل مامتها
لاكن بردو مبيعدوش عن بعض دول بيقربوا اكتر
عايزين تعرفوا هو ليه مأثرش فى علاقتهم كل الظروف المروا بيها دى تعالوا نعرف سوا
عشان مهما صاحبوا و خسروا صحاب مكانتهم عند بعض مبتتهزش
عشان هما مش صحاب هما اخوات بمعنى الكلمه بس من امهات مختلفه
عشان لو واحده فيهم مبتسألش الاتنين بيكلموها و يعرفوا مالها
عشان كل ما بتبقى واحده فيهم مخنوقه بتجرى على الاتنين التانين و تحكلهم لان دول بس ال بيحسوا بيها عشان محدش بيك الا ال عاش نفس ظروفك
عشان هما عمرهم ما هيفهموها غلط
عشان هما دول الصحاب ال تحمد ربنا عليهم
عشان هما دول ال يتقال عليهم سند بمعنى الكلمه
عشان هما اتعهدوا انهم هيبقوا جزء ميتجزئش
عشان حاجات كتير مهما كتبتها مش هيحس بيها الا ال عنده صحاب زيهم مع انا مظنش انكوا هتلاقوا زيهم
عشان فعلا الصحاب ال زيهم هما ال بيدوا الحياه طعم بجنانهم سوا بقلبهم ال على قلب بعض بخوفهم على بعض
بصراحه انا مش عايزه انهى الروايه دى بسب الاحساس الجميل ال حسته وانا بكتبها او و انا بكلمهم و الضحكه ال بتترسم على وشى لما بكلمهم او بسمع صوتهم
انا عارفه انهم هيقروا الروايه دى و هتترسم على وشهم ضحكه و هيبقى فى عينهم دمعه ان ربنا رزقنا ببعض
ربنا يخليكوا ليا و لا يحرمنى منكوا ابدا يا احلى صحاب و اخوات و نفضل دايما سند بعض و مكانتنا عند بعض ثابته و نفضل جزء لا يتجزء ابدا ان شاء الله بحبكوا كتير اووى
تمت بحمد لله 😊
