Gökyüzündeki Tek Yıldız

BABAM İÇİN

        Bu günde hayal kırıklıklarıyla  dolu  bir güne daha  başlamıştım . Kalbim o kadar çok kırıktı ki

 kendin mi kenara atılmış bir eşya gibi hissediyordum . Bu gün hayatın gerçeklerini anlamaya 

başladığım zor günlerden biriydi .....

                                        

                                                                                 1 HAFTA ÖNCE

           Bu gün her zamankinden farklı hissediyordum içimde bir huzursuzluk vardı . Babamla bu 

durumu konuştum oda her şeyin yolunda olduğunu canımı sıkmam gerektiğini söyledi . Ben her 

zaman babama güvenirim hiç bişey olmayacak diğerek  bu günde evden çıktım . Annemin 

vefatından sonra babama çok bağlandım onu çok seviyordum .  İş yerine gitmişdim işler çok 

yoğundu . Ben kendi şirketimizde sekreterlik yapıyorum . Babam öyle hiç bir şey yapmadan 

patron olmak yok en baştan başlayacaksın , kendin buralara geleceksin derdi . Bende bundan 

gerçekten mutluydum . 2 saat sadece 2 saat çalıştıktan sonra ansızın telefonum çalmaya başladı.

Hiç açasım yoktu içimden gelmiyordu ama ne olduysa oldu o telefon açıldı . Kötü bir sesle  

kimsiniz dedikten sonra o hiç istemediğim kelimeler dökülüverdi ağzından " üzgünüz babanızı 

kaybettik " orada yıkıldım ve beni yıkıldığım yerden kaldıracak kimse kalmamıştı ...

             

                                                                            ŞİMDİKİ ZAMAN 

                    Yataktan kalkıp gitmem gerek çalışmam gereken bir şirket var . Bu günde her şey 

babam için diğerek kalkmıştım . Daha 1 hafta olmuştu  ve acımı paylaşacak   kimsem yoktu . 

 Nasıl iyi olabilirdim ki ..Şimdi yemeğe inmem ve guruldayan karnımı susturmam gerekiyordu . 

Yine o kadının yüzünü ve çakma kardeşimi görmem gerekiyordu . Yemeğe indiğimde suşi vardı. 

Gerçekten suşi yiyebilecek mide bende yok . Hemen Ayşe teyzenin yanına gittim . Ayşe teyze ; 

Bizim evin 20 yıllık hizmetçisi , çok tatlı bir kadın . "Ayşe teyze bana bu gün ne yaptın ?? " derken 

hemen önüme mis kokulu menemeni koydu yanındada meyve suyu ben çay içemiyorum da .

 Yemeğimi yedikten sonra o kadının yanından  geçmem lazımdı ve maalesef geçtim . " Bana bak 

Seren hanım bu gün iyi günlerin tadını çıkar ne o şirketi nede o bulduğun paraları biraz zor 

bulucaksın . " dedi . 1 kulağımdan girdi diğerinden çıktı . Ben o kadını takmıyorum ya gerçekten 

çok kötü bir kadın annem öleli 7 yıl oldu ve bizim hizmetçimizdi babamın aklına girdi ve 

evlendiler . Bir insan sırf miras için evlenir mi  ? 

               Şuan bir bankta oturmuş tüm olanları düşünüyordum acaba gerçekten mirası alabilecek 

mi ya babam öleli daha 1 hafta oldu sen nasıl bir kadınsın hemen miras konusunu açıyorsun .

 Ben kafa dinlemek istiyorum . Ne yazık ki bu mümkün bile değil . Yanıma geldi bizim 5 yıllık 

avukatımız . " Seren hanım gerçekten size inanamıyorum nasıl bu kadar sakinsiniz . " dedi . 

Yanıma oturdu ve 5 dakika bekledikten sonra bana doğru döndü . " Babanız tüm yıllık emeğinizi 

kendi emeklerinizi hepsini o kadına mı vereceksiniz ? " dedi . Ben yine sakin bir tavırla susmaya 

devam ettim  bu sefer oda sustu yarım saat oturdu yanımda ve yine döndü bana " Bakın Seren 

hanım bu oyuncak değil işlerin başına geçin ve hakkınızı savunun yoksa iş işten geçmiş olacak "

dedi . Derin bir nefes aldım ve döndüm avukata " Bakın Berk bey diyorum saygımı bozmak 

istemiyorum ama yeter bende biliyorum olacakları ama ne fayda babamın arkasından ağlamaya

 acımı yaşamaya bile vaktim yok bırakın biraz kafamı dinleyeyim " dedim . Hızlı adımlarla oradan

 uzaklaşırken bağırdı arkamdan Berk ne Berk 'i ya nerden geliyor bu samimiyet  Berk bey " Özür

 dilerim Seren hanım " dedi . Ben arkama bile bakmadan devam ettim baksamda ne 

diyebilirdim ki .

        

             Eve ulaştığımda kapılar kitliydi ve ben gerçekten çok şaşırdım . Ben gelmeden ne hakla 

kapı kitlenir !! Hızlıca kapıya vurdum . Herkes toplandı ve kapıyı açtı . " Teşekkürler " dedim ve 

odama çıktım. Arkamdan bağırdı yine o kadın " Bir daha kapıyı açmam bu evde benim artık ona 

göre " dedi . Ben yine umursamaz tavırlarla hareket ettim sen kimsin bana emir veriyorsun

haddini bil  demek isterdim ama şuan konuşma vakti değil sonradan çok büyük konuşacağım. 

Daha yüzüme  bakmaya cesareti olmayacak . 

                   

           Neredeyse sabah olacaktı . Ben halen uyuyacaktım . Tam uykuya dalacağım vakit 

telefonum çaldı . Arayan Berk beydi .  Telefonu açtım ;      

-Efendim Berk bey

-Seren hanım rahatsız etmek istemezdim ama şirkete gelecek misiniz  ?

- Öğleden sonra belki gelebilirim .

-Öğleden önce gelme ihtimaliniz var mı ?

-Maalesef , dedim ve telefonu kapattım .

Telefonu kapattığım an uykuya daldım ......