The Flavor Of Love

Introduction:

Well, eto nanaman ako..gumagawa nanaman ng istorya. pangalawa ko na to. basahin nyo muna yung isa (lost in your eyes) di pa siya tapos... inumpisahan ko na to..kasi excited ako eh.. lol. anway, dinededicate ko tong istorya ko sa kaibigan ko na si flian venturina. parang revised story lang to.. kumuha ko ng mga ideas sa ibang j-drama. pero sana ma gustuhan ninyo. sige vote lang~~

saan ko nga pala nakuha yung title? nakuha ko to sa theme song nang hana yori dango (the flavor of life by utada hikaru) kaso ginawa kong love...para may originality...kasi everytime na mag-type ako ng bagong part netong story na to.. yan yung laging pinapakinggan ko.. anyway..mga ka-clase ko nga yung ginamit kong pangngalan except sa main characters...kaya no offence :D nandyan din naman yung pangngalan ko..at dun sa ka-partner ko diyan..walang mga lokaret na mag-re react! anyway...

and it starts with...

Chapter 1: I Never Did Imagine It

Chris...

*tiring-tiding-tring-tiding* ang sabi ng alarm clock ko..

ako nga nung una, nakitira lamang sa isang ordinaryong mundo..hindi ko nga nararamdaman na sobrang ordinaryo nito..eto ay parang....nag-e-exist lang ako dahil sa aking mga ginagawa..

lagi ko ngang iniisip na...yun talaga ako.

"Aleena, gising na!" ang sabi ng mama ko.

sinabi ko nga na gising na ako..

pag-baba ko..ayun parin same old, same old. nag-aayos na si papa para umalis, at laging nag-mamadali si ate dahil ma la-late na siya..lagi kong tinititigan ang mga litrato ng pamilya ko, bago ako pumasok..

at hanggang sa handa na ako, binigyan na ako ng baon ng aking mama..napansin ko na hindi pa ayos ang neck-tie ni papa kaya ako'y dali-daling lumapit sa kanya at inayos ito.

biglang tumawa sina mama at ate. nagtaka ako kung bakit. sabi ni ate, nung high school daw siya laging palpak ang shaving ni papa. sabi naman ni mama, talagang hindi inayos ni papa ang kanyang neck-tie para mapansin ko daw ito. tawa naman ako at tinanong ko nga kung totoo ba yun. sabi ni mama, natatakot lang daw si papa kasi baka mag-bago na ako dahil isang teenager na nga ako, gursto ni papa, lagi kaming mga bata at hindi nalang lumaki.

kaya sinabi ko kay papa na, hindi ako mag-babago at promise ko yon, at tumango naman si papa.

sabay sabay na nga kaming kumain ng breakfast habang nag-babasa si papa ng newspaper..

noon nga, akala ko di nga ako magbabago..

baguhin ang sarili ko dahil sa pag-mamahal, di ko nga ma-imagine yun eh..

habang papunta ako sa school, naisip kong picturan yung langit.. mahilig nga ako sa mga ulap...at dahil doon.. *flash* tae! umepal naman itong si xia!

"Hay na'ko, Xia!" ang sabi ko..

"Ano, kamusta naman itong make up ko?" sabi niya. sa totoo lang ganung pari naman ang itsura nito..

nilapitan na nga ako ng mga kaibigan ko...ang biglang sabi ni liezel, "Xia, nag palit ka ng mascara?". at dun ko palang napansin na nag palit nga siya..at Lancome ang brand neto! nag mukhang mature nga siya dahil dito.

"Magkano yan?" ang sabi ko. "Kung yan ang lagi mong iniisip, di ka mag-kaka boyfriend!" ang sagot ni xia. sa totoo lang wala akong pake kung hindi ako mag ka-bf.

oo nga, bakit kaya nag-palit ng mascara etong si xia? sabi niya na-inlove daw siya. tinanung nga namin kung kanino..pero ayaw niyang sabihin.

parang nga napuno ng kulay ang mata ko para sa pag-ibig. ang tunog ng hangin sa tenga ko'y parang humina. ni di ko nga alam na na-i-iba pala ang mundo. dahil nga doon, si chris nga ang nag-turo sakin ng lahat lahat. pero, si chris, ang nagturo sakin ng lahat ng ito ay...wala na