They say life is always unfair........
But I say everything is unfair.
When we love, someone should let go and be hurt so that their would be people who'll be happy. It's called sacrificing.
Lagi namang ganyan eh. Dapat merong taong masasaktan o magsasacrifice bago mu masasabing may taong masaya. Diba? Cause how can you tell na merong masaya kung wala namang malungkot?
Why am I saying this?
Kasi naranasan ko na yan.
I was 18 back then. My brother had Leukemia and we needed money for his chemotherapy and other needs. Binenta ko na lahat ng meron kami para sa kapatid ko but it wasn't enough. Nanghingi ako ng tulong sa kung sino-sino. Pero ang tanga ko dahil sa kung sino sinong tao ang nilalapitan ko eh pwede namang mga kaibigan ko na lang. Akala ko kasi kaya ko ng mag-isa pero nagkamali ako. Nung araw na ilalabas na yung kapatid ko sa ospital kahit hindi pa siya magaling nanalangin ako na sana may tumulong sakin. And it came. That day a man came to me offering his help but it wasn't for free. Pero wala na akong paki sa kapalit, mas importante ang kapatid ko. Alam ko naman na pag pumayag ako magagamut ang kapatid ko and he'll have everything he wish to have. Mabubuhay siya ng maluho na kahit kelan di pa nya nasubukan. Pero lahat ng kasiyahang matatamo nya kabaliktaran naman ang sakin. Oo magkakaroon ako ng pera pero hindi ako sigurado kung magiging masaya ba ako o hindi.
My name is Monica and this is my story.
~~~~~~~~~
Happy ending kaya eto o tragedy?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/N: KUNG GUSTO NYO PONG TAPUSIN TONG STORY NA TO YOU HAVE TO WAIT.
I'LL UPDATE THIS AFTER I FINISH MY OTHER STORY WHICH IS ----------> Inseparable.
Mga 2 - 3 months po cguro to maa update.
Vote and comment please!
BINABASA MO ANG
A part or Apart [On-Hold]
Teen Fiction"Sometimes things that are opposite can be combined"