SONRA SEN GELDİN

BÖLÜM -4

Uyandığımda sabah olmuştu bile . Güneş ışıkları odamı aydınlatmıştı . Her zaman olduğu gibi bu da sıradan bi gün olucaktı işte . 

Hızlıca çantamı topladım . saçımı ve makyajımıda yaptıktan sonra formalarımı giyip aşşağıya indim . Anneme sulu bi öpücük kondurduktan sonra kahvaltı etmeden hemen okula doğru yol aldım . Attığım her adımda dünkü olanlar aklıma geliyodu .

-

Sonunda okulun kapısından girmiştim . Girdiğim gibi gözüme kaanla elif takıldı . bu da neydi şimdi ? hızlı adımlarla onların yanına ilerlerken bi anda elif kaanın boynuna sarıldı . gözlerim gitgide irileşmeye başlıyodu . boğazımda bi düğüm oluştu . kaan elifi itikledikçe elif ona daha çok yakınlaşıyodu . En sonunda dayanamadım ve onların yanında buldum kendimi

-amacını hala anlamış değilim elif

-ben hep en iyisini isterim , dedi sinsice bi gülüşle 

-umut hadi gidelim (kaan), dedi ve kolumdan çekiştirdi . Elife son son bakışlarımı attıktan sonra kaanla birlikte gittim . bu kız benden ve hayatımdan ne istiyodu . ilk en yakınım olup sonra niye böyle bişey yapmıştı . aramızda ne vardı . canımı acıtmak hoşunamı gidiyodu . ben ona ne yapmıştım ki 

-bugün öğlen yemeğini dışardayemeye ne dersiniz küçük hanım

-iyi olur kafamı dağıtmış olurum

-peki o zaman güzel bi yer biliyorum ben dedi o harika gülümsemesiyle 

-bana uyar dedikten sonra yola koyuldukk 

-

Yemeğimizi yedikten sonra kaanın beni eve götürmesini istedim . çok yorgun hissediyordum kendimii 

-umut sen iyisin dimi

-evet evet iyiyim eve getirdiğin için teşekkür ederim 

-rica ederim hemen yan taraf zaten dedi gülümseyerek

Anahtarım olduğu için kapıyı çalıp annemi rahatsız etmek istemedim . içeri girdiğimde bağırışlar geliyordu 

-ben artık kızımı görmek istiyorum 17 seneden beri görmediğim kızımı

-beni aldatmadan önce düşünseydin . onun babası yok . öldü diye biliyo . bırak artık peşimizi 

Duyduklarım beynimde iki üç kere yankılandı . hiç birşeye anlam veremiyodum . yaşlar yanaklarımdan yavaşça süzülüyodu . bi anda olduğum yere yığılıp kaldım 

-umut . be ben..

-sus anne sus duymak istemöiyorum sus , diyip kulaklarımı kapadım . annemin hemen arkasından o adam geldiğinde ağzım bi karış açık kaldı . onunkide öyle . Bu elifin babasıydı . nasıl olurdu bu . Annemi bu adam elifin annesiyle mi aldattı şimdi . ayağa kalkıp o adamı yumruklamaya başladım .

-neden söylesene neden bunu bize niye yaptın , çık evimnizden . nefret ediyorum senden

-kızım

-sakın bidaha bana kızım deme . benim babam öldü 

Kapıyı hızlıca çarpıp evden çıktım . bu yaşadıklarımçok fazla ağırdı . elifin davranışları sırf bu yüzdenmiydi . biliyomuydu acaba bu durumu . nereye gittiğimi bilmiyodum sokakta öyle yürüyodum . Sonunda deniz kenarına gitmeye karar verdim . orası bana huzur veren sayılı yerlerden biriydi . 

-

Bi banka oturduktan sonra hıçkırıklara boğularak daha çok ağlamaya başlamıştım . neden ben diyip başımı ellerimin arasına aldım . hazmedemiyodum tüm bu olanları . ben düşüncelere dalmışken omzumda bi el hissettim . arkamı döndüğümde kaanı gördüm . şaşırmıştım