İçeri girdiğimde Ece koşarak yanıma geldi. "Neden geç kaldın? çok merak ettim seni."
"Uyuyakalmışım merak edilecek bişey yok." Nedense sürekli aklımda Züppe vardı.O bizim sınıfın tam karşısındaki sınıftaydı.Gözüm sürekli o sınıfa kayıyordu.Acaba ondan bende mi hoşlanıyordum.Yok be! Ne varki neyinden hoşlanıcam ben onun hem o bana bakmazdı ki o daha güzel kızlar varken hem neden bana baksın dimi yani. Ne diyorum ben yaaa!! Saçmalıyorum işte böyle ara sıra.
Son derse girmiştik.Artık çok sıkılmaya başladım.Çok uzaklara dalmıştı,aklım beynim...
Pencere tarafında oturuyordum.Gözüm sürekli dışarıdaydı.Yağmur yağmaya başladı .Çok severim yağmuru bir şairin şu şiirinde anlattığı gibi:
YAĞMUR GİBİ SEVDİM SENİ
"Hani yağmur damlaları hızla yere düşer ya sevdiği toprağa kavuşabilmenin heyecanıyla..
İşte öyle seviyorum seni..
Aynı heyecanla, aynı duygularla.
Sana gelmek istiyorum
Yağmurun toprağa duyduğu sevdanın imkansızlığıyla..
Sende dağılacağımı ve parçalanacağımı bilerek..
Ben yağmur gibi imkansızı sevdim..
Seni sevdim..
Seni...."""
Yağmur gibi şiirleri de severim.Duygusalımdır.Ama en çok sevmediğim şey sinirlendiğimde gözlerimin dolması.Hayır yani anlamıyorum,sinirlisin öfkelisin ama ağlıyorsun bir korkak gibi sanki ona sığınıyormuş gibi.Aslında benim ki bir korkaklıktan çok ne kadar çok küçük düşmemizden sanırsam.. Dışarıda o vardı.O dan kastım tabiki ZÜPPE idi.Son zamanlarda nede çok anar oldum.Sırılsıklam olmuştu.Tabi derse girmezse böyle olur sonu.Noluyordu bana neden onunla uğraşıyordum.
Çıkışa doğru yaklaşmıştık sonunda.Yanımda şemsiye yoktu ama ıslanmayı seviyordum. Yağmuru seven ıslanmayı neden sevmesinki...
Arkadaslar eger okuyan sayisi artmazsa hikayeyi silicem umarim ki artar.Eger artarsa hikayeye heyecan katmayi dusunuorum bu arada daha ana karakterin.ismi gecmedi evet cunku bunu Cem yani ZÜPPE sayesinde ogrenmenizi istiyorum iyi okumalar ;)
