Аав: Та хоёр ийм том болчихоод зүгээр байцгаа
Би: Энэ ахыг хараачдээ ах л эхэлсэн ш дээ.
Ах: Одоо болицгооё найрамдья гээд гар барицгаагаад өрөөлүүгээ гүйлдэцгээлээ.
Намайг Ким Тэхи гэдэг би бол гүнж харин ахыг маань Ким Тэхён гэдэг тэр бол чөтгөр. Бид хоёр ихрүүд гэхдээ бид бие биенээ үздэггүй.
Бага байхад ах намайг галд түлэгдэх гэж байхад зүгээр л орхиод явсан түүнээс хойш би ахтайгаа муудалцсаар ирсэн.
Тэхён: Өнөөдөр хөрш улсаас хүмүүс ирнэ гэсэн бэлд
Би: Би мэдэж байгаа
Тэхён: Чи оролцохгүй ч байж болно
Би: Үгүй шүү би заавал оролцоно гээд хамгийн тансаг даашинзаа өмсөөд гарч ирэв.
Аав: Зочид ирлээ болгоомжтой харицаарай гээд хааны суудалдаа нухацтай царай гаргаад суулаа.
Удалгүй зочид маш их бэлэг дурсгалын зүйл барисаар орж ирэв.
Аав: Сайн явцгааж ирэвүү гэхэд тэр хүмүүс аавад маань өвдөг сөгдөн мэндлээд хоолны ширээны ард сууцгаав.
Ханхүү: Танай улс их үзэсгэлэнтэй юм яг танай охин шиг гээд надлуу инээмсэглэллээ.
Тэхён: Хэрвээ манай хаант улс дүүгын минь царай шиг байсан бол сөнсөн байх байсан юм
Би: Та зочидын өмнө юу яриад байгаа юм.
Аав: Та бүхэн манай хаант улсад ямар учираар ирээв
Ханхүү: Би танай хаант улстай эв найрамдал байгуулж таны гүнжтэй сүй тавихаар ирсэн билээ.
Би: Үгүй ээ би энэ шиг царай муутай хүнтэй сууж чадахгүй
Аав: Хөөё чи чинь юу гээд байгаа юм чимээгүй суу гэж хэлж дуусаагүй байхад нь би өрөөлүүгээ явлаа. Би өрөөндөө ороод хэдэн цагын турш уйллаа хэзээч би түүн шиг хүнтэй суун гэж төсөөлж байгаагүй бас яагаад ч юм тэр үед Тэхён ах бодогдоод байлаа.
Тэхён: Одоо гараад ирээ битгий уйлаад бай
Би: Би тэр царай муутай амьтантай гэрлэж чадахгүй.
Тэхён: Би зохицуулчихсаан
Би: Үнэн үү? Гэж асуунгуутаа түүны хариултыг ч сонсолгүй түүныг чангаар тэвэрлээ. Тэр үед гэнэт нэг зүйл санаанд орлоо би ахын уруул дээр үнсэж байв. Надад энэ зүйл санагдахад би шууд л ахаас холдож түүнээс айж эхэллээ.
Тэхён: Яасан бэ?
Би: Би сая нэг зүйл санасан гэхдээ тэр зүйлд та миний уруул дээр үнсэж байсан гэхэд тэр сонин царайлж хэлэх үггүй болсон мэт чимээгүй л намайг ширтсээр байв.
Тэхён: Чи санаж эхэлж байх шиг байна тийм болхоор би чамд бүх үнэныг хэлье
Би: Ямар үнэн бэ? Гэхэд намайг чирсээр хэзээч битгий ороорой гэж захьдаг байсан өрөөлүү оруулав.
Би: Энд яах гэж байгаа юм.
Тэхён: Чи одоо миний ярих зүйлыг эхнээс нь дуустал сайн сонсоорой. Яг үнэндээ бид хоёр ихэр ах дүүс биш чи бол холын улсын гүнж гэхдээ чи багаасаа манайд өссөн тэгээд хоёулаа бие биедээ сайн болж сүй тависан. Гэтэл тэр жил манай ордонд түймэр гарч чи түймэрт өртсөн тэгээд чи ой санамжаа бүүр мөсөн алдсан
Би: Би итгэхгүй байна тэр үед та намайг галд орхиод явсан.
Тэхён: Аав маань хаант улсаа залгамжлах Ханхүү гэмтэж болохгүй гээд намайг тэндээс аваад гарсан харин чамайг хамгаалагчид аварсан тэгээд одоо хүртэл чамайг намайг санах байх гэж бодоод өөрийнхөө хажууд байлгасан юм.
Би: Яагаад тэгвэл намайг дүүгээ гэж хэлсэн юм.
Тэхён: Чи ухаан орох үедээ намайг ахаа гээд байсан болхоор аргагүй эрхэнд ах чинь болсон.
Би: Гэхдээ хоёулаа ихэр юм шиг л адилхан.
Тэхён: Заяаны хосууд адилхан байдаг гэдэг гэхдээ хоёуланд нь цусан холбоо огт байхгүй.
Би: Би ойлгохгүй байна гээд нүдэндээ нулимастай гараад гүйлээ. Гүйсээр би нэг ойн цоорхойд ирсэн байлаа энд нам гүм бас байгалын сайхан үнэр үнэртэж байлаа. Би тайвширхыг хүссэн учир юу ч бодохыг хүсэхгүй байлаа гэтэл гэнэт толгой өвдөж нүд харанхуйлаад газарт унаад өглөө.
Тэхён: Сэрээрээ юу болсон бэ?
Би: Хайрт минь намайг чамайг танихгүй ийм удсанд уучлаарай.
Тэхён: Чи одоо эрт санахгүй яасан юм гээд энгэрт минь наалдаад уйлж эхлэв.
Би: Энэ олон жил намайг хайрлаж намайг харамлаж ирсэнд маш их баярлаллаа.
Тэхён: Чи одоо надад хайртай хэвээрээ биз дээ
Би: Тэгэлгүй яахуу би чамаас өөр хэныг хайрлах билээ дээ гээд бид хоёр үнсэлцэж эхэллээ.
Бид удалгүй ахин гэрлэж нижгэр том найр хийгээд шинээр төрсөн мэт л аз жаргалтай амьдарч бас Тэхён маань хаан болсон юм.
