Merhaba yeni hikayem ile karşınızdayım.İlk hikayem Çağlar'ı sildim.Yeterince Wattpad i tanımadığımımdan güzel olmamıştı.Bu hikayeyi takip ediceğim ve ilgileneceğim.Şimdiden teşekkürler:).
...Güçlü kal.Pes etme Beste yapabilirsin.Bize sakın küsme olurmu.Seni çok seviyorum yavrum.Bir gün seninle buluşucaz sadece biraz zaman tanı bize...
Tekrar dinlemiştim o kasedi işte.Kendime kızgındım onlara kızgındım.Beni tam 5 yaşında bıraktılar terkettiler ve elimde sadece şu onlardan kalan bu kaset vardı.İnanamıyordum hala, üzerinden tam 12 YIL geçmişti.Ben ise teyze dediğim kişide kalıyodum.O zamandan şu zamana kadar hiç arayıp yaşıyomu ,dersleri nasıl,sevgilisi varmı,herşey yolundamı demediler konuşmadılar.Kendimi yine çok sıkmıştım kapım çaldığımda ani bir hareketle kasedi ve kasedçaları yatağımın arkasına sakladım.Gözyaşlarımı ise hızla sildim titrek bir sesle;Girebilirsin Neşe Teyze dedim.Neşe Teyzem 26 yaşındaydı evli değildi hayatımda tanıdığım tek kişiydi.Dertleşebildiğim... Neşe Teyzemin sesi beni düşüncelerimden aldı bana;Beste tatlım hadi gel yemek yiyelim sonrada okul için alışverişe başlayalım dedi.Bende onu onayllarcasına başımı salladım.Gülümseyerek mutfağa ilerledi onunla beraber kahvaltı yapmaya başladık.Birkaç tane zeytin yiyip kalktım zaten o zamana kadar Neşe Teyzemde kahvaltısını bitirmişti.Yukarı çıkıp üzerime siyah yırtık bir şort üzerine peace işareti olan siyahlı beyazlı tişortümü giydim.Saçlarımı toplamadan bıraktım.Neşe Teyzem'de kapıda beni bekliyordu ayağıma son olarak beyaz spor ayakkabılarımı geçirip dışarıya çıktık.Ve benim için dışarıdan iyi görünme seansı başlıyordu.İlk olarak Neşe Teyze'nin yakın arkadaşının butiğine gittik ismi Deniz'di onada Deniz Teyze diyordum zaten .Yakında kızı Ceylin İstanbul'a annesinin yanına okumaya geliyormuş.Buna çok imrenmiştim yani annesi ile iletişimde olmasına...Keşke bende öyle olsaydım diye dalgın biçimde yürüyordum .Keşke önüme baksaydım dediğim zaman gerçekleşmişti işte Deniz Teyzenin en sevdiği vazosunu kırıp parçalamıştım.Çok sinirlenmiştim ama sinirim vazodan kaynaklanmıyordu sinirim neden bu kadar şanssız olduğumdu...Kısık bi sesle küfür mırıldandım.O an yanımdabi çocuk beliriverdi ve;OO olamaz sen Deniz ablanın vazosunumu kırdın? dedi.Çocuğa baktım uzun saçları karışık biçimde önüne atılmıştı altında kotpantolunu üstünde atlete benzer bir tshirt vardı.Onu incelerken cevap vermeyi unutmuştumki bana bakmaya devam ettiğini fark ettim ona dönüp;yardımcı olurmusun ?Ya-ni şu vazoyu yapıştırmakta? dedim.Çocuk gülümseyerek bana baktı ve; Tabikide dedi.Toplam yarım saat uğraşımız sonucunda yapıştırmayı başarmıştık.Tam yerine koyduğunda Ben çocuğa dönüp;Ben Beste senin ismin ne ? Demiştim ama çok düz ve isteksiz bir sesti.Çocuk benim tersime gülümseyerek;Bende Emir tanıştığıma memnun oldum dedi.Benim tersime sesi çok istekli ve mutlu çıkmıştı.O an içeriye Deniz Teyze geldi ve gülümseyerek ooo Benim yeğenimlede tanışmışsınız ??? dedi.Ne yani şimdi bu çocuk Deniz Teyze'nin yeğenimiydi?Ama sonra aklıma eskiiden Murat tarafından aldatıldığımdan hiçbir erkekle yakın olmayacağıma dair sözümü hatırladım.Hem belki yakında bu çocuk burdan giderdi?Ama bu sorumu duymuş gibi Deniz Teyze ;Artık bizim evde kalıcak .Buraya okumaya geldi.dedi
Evet arkadaşlar kızın sıkıntılarından hoşlanmayan hemen burda kitabı okumayı bırakabilir.Bu ilk bölümdü umarım beğenirsiniz.İlk bölümden kastım tanıtım bölümü :) :)
