That weird love story

Kom je weer ergens achter

Phoebe Hale

Nogal van slag loop ik Derek's loft binnen. "Derek je gaat me nu duidelijk vertellen wat er in hemelsnaam aan de hand is, ben ik een elf ofzo?"
Ik zie hoe Derek twijfelt.
"Er zijn veel dingen die je moet weten, en dat zijn dingen die we je eigenlijk niet vertellen. Maar na vanavond moet het wel." Great. 1 dag in Beacon Hills en er zijn nu al geheimen.

"Dus jullie zijn weerwolven?" Ik kijk mijn oom en neef shooked aan.
Mijn familie, oké ze zijn apart. Maar weerwolven sinds wanneer bestaan die dingen?
Peter knikt. "We wilden het je niet vertellen, maar.." ik voel dat er iets slechts aankomt. "Jij bent waarschijnlijk ook iets." Ja nu ben ik er wel weer klaar mee. Ik wil helemaal niks zijn, ik ben liever die rare die alleen maar koekjes eet.
"Oh ja, hoe weet je dat dan zo zeker?" Ik geef hem een toon en kijk hem vuil aan. "Je wond die zomaar verdween, dat gebeurd alleen bij weerwolven. Ze helen snel." legt Derek me uit.
"Ja wat als het nou gewoon puur toeval was? Dat kan toch ook? Ik hoef niet gelijk iets te zijn!" Ik merk dat ik steeds bozer word en smijt een van de stoelen bij de tafel omver. Nou ja, hij ligt aan de andere kant van zijn loft. "Fuck deed ik dat.." ik kijk geschrokken maar vind het ook wel weer cool. "Ja dat deed ik" ik glimlach trots. Oké misschien moet ik niet trots zijn dat ik een weerwolf ben maar we overleven dit wel.
Peter kijkt me ineens ernstig aan.
"Oké ik ben dus een weerwolf, maar..." ik wacht op antwoord.
"Je bent geen weerwolf-"
"Gelukkig ik ben gewoon normaal" zeg ik opgelucht.
"Je bent een Hellwolf." Peter kijkt bezorgd en mijn blik geen idee iets van als je beste vriendin je verteld dat ze met je ex heeft.
"Een wattes?"
"Een Hellwolf, een nogal gevaarlijk wezen."
"Wezen ben ik nu ook geen mens meer, pfff." Ik sla mijn armen over elkaar.
"Hou je woede binnen voordat het hele huis in de fik staat." Derek kijkt naar mijn handen, snel kijk ik ook en shit. Mijn handen zijn omringd met vuur.
"Ben ik een heks ofzo?"
Ik kijk naar Peter en dan naar Derek. Beide kijken ze elkaar aan. Dit is zeker iets ergs.
En dan besef ik dat Stiles al die tijd nog achter me stond. Shit shit shit. Misschien wist hij hier nog niks van wat als- ik word onderbroken door Peter.
"Je Hellwolf krachten zijn aan het groeien."
"Hellwolf ik ben geen Hellwolf ik wil doe niks fout!" Ik probeer mijn woede in te houden. Maar dat gaat fout en een vlam raakt de tafel. "Oh my God.." ik besef dat ik dat deed, maar het vuur verdwijnt na een paar seconde weer.

Oké nu ben ik dus ineens een gek wezen. Ik snap echt niks van mijn gehele leven.