#5 Sunday Church

146 12 0
                                    

Lejandro's (POV)

Ito ako ngayon nakahiga sa sofa dahil sa maraming inisip tungkol sa mga nangyayari this past few days, yung tungkol sa kapatid ko at sa pagdating ni Eisen sa buhay namin hayys naalala kopA noong unang araw namin syang makita

Flashback..........

On the way na kaming galing bohol papuntang manila ng may makita kaming mga taong nagkakagulo at meron ding umiiyak sa may tulay kaya hininto namin ang sasakyan sa gilid at bumaba kami ni mom para makibalita kung ano ang nangyayari

Sumingit kami ni mom sa mga nagkukumpulang tao at tiningnan kung ano ang tinitingnan nila sa ibaba at pareho kaming nagulat ni Mom ng makita namin ang bangkay isang lalaki at babae ang nakahandusay ang kasabihan ay nagpakamatay daw sila pareho basi sa sitwasyon na nakikita nila

Umalis na kami ni Mom doon dahil hindi na maganda ang pakiramdam namin

7:45 na ng umaga ng tingnan ko ang oras at habang nag dadrive ako ay natapasigaw si Mom

Diyos ko!!!
yung bata mukhang tatalon sa tulay at natanaw ko naman iyon kaya binilisan ko pa ang pagmamaneho hanggang sa marating namin ang kinaroroonan nya

Oh my gosh ijo bumaba ka diyan
Sabi ni mom

Gulat siyang makita kami

At unang kita ko palang sa mukha nya ay parang kilala kona sya at mukhang pamilyar ang mukha nya

Kung may problema kaman pag usapan natin makikinig kami hindi iyan ang solusyon sa mga problema kaya bumaba kana diyan 

Saka kami dahan dahan na lumapit sa kanya

Ijo bumaba kana dyan

Pagod na po ako, ayoko na po hindi ko na po kaya
sabi nya na parang sumusuko na sa buhay

Kaya mabilis ko siyang hinila at sinalo  at nawalan siya ng malay at doon ko napagtantong may  sakit pala sya dahil nakakapaso ang init ng katawan nya agad namin syang pinasok ni mom sa saksayan ay inilalayan ako ni Mom para ipasok siya sa passenger seat saka kami umalis sa lugar na iyon Chenicheck ni Mom ang kondisyon nya at marami pa syang ginagawa Doctor ang mommy ko kaya alam nya ang ginagawa nya,

Anak deritso mo lang sya sa airport dadalhin natin sya sa manila

Ma per!! Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng muli syang magsalita

Hindi natin sya pweding iwan dito sa kalagayan nyang ito masyadong mataas ang temperatura ng lagnat nya kaya bilisan mo

Fast forward

nakarating na kami sa manila at andito na kami sa bahay namin ngunit hindi parin sya nagising, lumipas ang dalawang araw at ganun parin sya hanggang sa dalhin sya ng mga pulis sa presinto para makuha ang report tungkol sa kanya si mama na ang sumama sa kanila dahil siya na daw ang magpapaliwanag at sabi din ni mama  na ayos na daw ang kondisyon nya naiwan ako sa bahay at nasabi ko rin naman na susunod nalang ako doon bago ko kinuha ang gamit nya jacket,wallet, at cellphone nya kagabi kopa ito chinarge kaya punong puno ito at kinuha korin ang number nya sakaling may emergency

Sumunod na ako doon at pagkapasok ko palang ay nakita kung may kausap si mama at hindi ko alam kung sino dahil nakatalikod ito

Ma dala ko na pala ang gam!! Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang makita kung gising na sya 
Hanggang mangyari ang hindi namin inaasahang pinagagawa nya, yung pagbangga nya sa Glassdoor na di ko mapigilang matawa at yung pagtakas nya sa amin at yung natrace namin sya sa simbahan pati nayong mga pinagsasabi nya kay dad at pagiging alaskador nya kaya hindi ko mapigilang hindi sya itali dahil masyado syang malikot at parang tigreng nagwawala at nung iharap ko na sya sa kuya nya na sinasagot nya rin at nung masaksihan kung paano sya sumasagot sa tita at kuya nya at doon ko lang nalaman na may mga pinagdadaanan sya at yung pagiging matapang nya para sumagot sa mga nakakatanda sa kanya kahit nakatikim na siya ilang sampal ay matapang parin itong sumasagot kahit nasuntok na sya ng kuya nya ay para bang wala syang iniindang sakit kahit dumugo na ang labi ay nakikipagtalo parin ito siguro nga ay tama ang sinabi nya na wala sa pisikal ang tunay na sakit para sa kanya kundi ang sakit na nararamdaman nya

Addicted with my body!!Where stories live. Discover now