Hell University

Chapter 3

Chapter 3: you're going to pay of what you have dont to me.

??? pov

Okay....  you can do this...  tatagan mo sarili mo.
hoo...  kaya ko toh...

sa isang unibersidad na nadiskobre ko mula ng makita ko ang isang mapa at sinundad ko ito.
dito ako dinala ng mapa sa isang gate.
malamig ang hangin at mga patay na puno ang tumambad sa aking mga mata.
nakakapanindig balahibo pero gusto kong pumasok.
ang utak ko ay gusto ng sumabog sa sobrang pagtatanong na gustong tanungin pero pinipigilan ko ang aking sarili.

binuksan ko ang gate na puno ng kalawang.
umalingawngaw ang tunog nito sa tahimik na paligid.
mahahabang talahib ang nakapalibot.
makati sa katawan..
but..  i dont care.  this must be a mystery that i havr to know and discover by my own eyes and by myself.

may babaeng sumalubong sa akin.
grabe...  nagulat ako dun ha!

"Papasok ka ba?" tanong nito sa akin kaya tinaas ko na lang ulo ko.  kapagod kaya magsalita. grabe mukha nya.  parang patay na bampira pero d naman totoo ang mga iyon dba?

"Follow me Ms. Clarkson" nagulat ako ng sambitin nya ang Clarkson.  pa--paano mo nalaman ang apilido ko?  mine reader ka ba?

sumunod ako sa kanya ng sya ay maglakad.

"Ba-bakit mo nalaman na Clarkson ang apilido ko?  answer me'' i sounded mad and demanding her.
i can't stop myself.  im just curious.

"After you done the test that is the time you will know what does this place is really in the inside" sambit nya.
sinamahan ng takot ko ang pagdikit ng mga talahib sa binti ko dahilan para tumayo pa balahibo ko.

"What do you mean by the test huh? " sambit ko at umimik na lang ito.  mali yata tong napasukan ko. 
hindi ka kasi nagiisip Clarkson!

"Test of what you are'' sambit nito at natawa ako.
syempre tao ako!  Ano pa ba ako?

"haha ofcouse im a human! " i muttered then she stopped from walking.

"Your a human? " she asked me.  of course i am! 
i really am i! im a human with eyes nose mouth legs hands and more.

"Sumama ka sa akin" sambit nito bago mawala ang aking paningin.  may panyo syang inilabas kaya napaurong ako ng lakad.  Huh?

at bigla syang nawala at nakita ko syang napunta sa likod ko at pinaamoy sa akin ang panyo.
ang tapang...
teka...  nahihilo ako...

To be continued