The Palette-NCT Huang Renjun

6-YAN YANA RESİM ÇİZİYORUZ

Cho-Hee den

Bugün cumartesi olduğu için saat 1 e kadar uyumuştum ve kalkalı 5 dakika olmuştu. Kalkmamın sebebi de Eun Mi nin beni aramasıydı. O aramasa ben daha uyuyacaktım. Zaten telefonu açtığıma da pişman oldum . Öyle bir bağırdı ki kulak zarım valizini alıp kulağımdan aşağı atladı. Bana birkaç arkadaşımızla beraber kafeye gidip oturacağını gelmezsem beni doğrayacağını söyledi. Bende tamam hazırlanıp gelirim dedim. Ama tek yaptığım koltuğa uzanıp dizimin tekrarını seyretmekti. Annem küçük kardeşime öğle yemeyi yedirmeye çalışıyordu. O sırada telefonumun güçlü bir sesle çalması yüzünden sıçradım. Oturuşumu dikleştirdim ve telefonu kimin aradığına bakmadan açtım. Zaten büyük ihtimalle Eun Mi aramıştı.

'Alo.'

'KIZIM SEN NERDESİN EN SON HAZIRLANIYORDUN HALA BEKLİYORUZ.'

' EUN Mİ İYİ MİSİN DAHA 5 DAKİKA HA OLDU HA OLMADI SAKİN OL YA.'

'HEMEN HAZIRLAN GEL SANA SÜRPRİZİM VAR.'

' GEL DEMESİ KOLAY NEREYE GELECEĞİMİ BİLMİYORUM'

' YA HERZAMAN dur ya biz neden bağırıyoruz?'

'Bilmem ama her zaman gittiğimiz kafeye mi geleyim ?'

' Evet hadi hazırlan bekliyoruz öptüm bay'

'Bay ba-' evet doğru tahmin yüzüme kapatmıştı.

Ağır adımlarla odama girdim ve dolabımı açtım.Gözüme beyaz bir elbise takıldı ama onu giymedim. Yüksek bel siyah pantolonumu ve gri yazıları olan beyaz t-shirt imi giydim. İçime sokmak istedim ama sokmadım. Siyah top küpelerimi  taktım . Odamdan çıkınca anneme seslendim.

'ANNE BEN EUN Mİ NİN YANINA GİDİYORUM '

'TAMAM KIZIM GEÇ KALMA'

'TAMAM ANNECİĞİM HOŞÇAKALIN.'

Kapıya yöneldim fakat içimde bir şey kalmıştı. Yapmazsam olmaz diye düşündüm ve mutfağa ilerledim.Bir kardeşimin yanağından, birde annemin yanağından öptüm ve  hızlı adımlarla kapıya koştum.Yeni aldığım siyah Vans larımı giydim ve yürümeye başladım.

--

Kafeye vardığımda küçük çaplı bir şok yaşadım. Arkadaş dediği kişiler Jaemin ve Renjun çıkmıştı. Ve hepsinin önünde bir kağıt ile kalem vardı.Yanlarına ilerledim.

'SONUNDA' bağıran Eun Mi idi.

'Bağırma Eun Mi. Geldim işte.'

'Hoşgeldin Cho-Hee.' Jaemine ölümcül bi şekilde bakıp psikopatça gülümsedim.

'Hoşbuldum Na Jaemin. Hoşbuldum.' dedikten sonra boş sandalyeye oturdum.

Sağımda oturan Renjun sesini çıkartmamıştı.Solumda ise bir bana bir Renjun e bakan Eun Mi vardı.

' Eee siz ne yapıyorsunuz.'

' Resim çiziyoruz sende katıl.' diyerek elime kalem sıkıştırdı Renjun. Sonrada önüme kağıt koydu.

'Teşekkürler ' dedim ve gözlerine baktım.Resmen gözleriyle gülüyordu. Biraz kızarıp önüme döndüm ve kağıda bir şeyler karalamaya başladım. Her zaman yaptığım gibi mandala çizmeye başladım.

--

Yaklaşık 10 dakika sonra resmimi bitirdim.

' Boya kalemi getiren var mı ?'

'Bende var.' Jaemine baktım. Boya kalemine ihtiyacım vardı ama ondan istemiyordum.

' Kalsın.'

' Bende de var Cho-Hee eğer istersen.' Renjun e döndüm ve gülümseyerek konuştum.

' Olur teşekkürler.' kalemleri aldım ve boyamaya başladım.

Birkaç dakika sonra telefonum çaldı ve arayan Jeno ydu . Beklemeden telefonu açtım ve konuşmak için ayağa kalktım.

' İzninizle.'

--

Geri döndüğümde herkes yüzümün asık olduğunu fark etmişti ama lafa ilk giren Renjun oldu.

'Cho-Hee iyi misin ?'

'Pek sayılmaz.'

'Neden kötü bir şey mi oldu ?'

Sadece kafamı olumlu anlamda salladım ve tek kelime etmeden masadan kalktım.

Renjun den

Ona ne olduğunu anlamadım.Kiminle konuştuğunu da bilmiyordum. İyice meraklandım.

' Bence peşinden gitmelisin.' Eun Mi aklımı okurcasına bana akıl verdiğinde kafamı yukarı aşağı sallayıp hzıla masadan kalktım. Tam kapıdan çıkacaktım ki masaya geri döndüm.

'Üzgünüm telefonumu unutmuşum.'

Telefonumu da aldığıma göre FİGHTİNG RENJUN

 İVİİİİİİİİİİİİİİT SIKICI BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM. ECABA CHO-HEE NEDEN ÜZÜLDÜ TAHMİNLERİ YAZABİLİRSİNİZ SİZİ SEVİYORUM HOŞÇAKALIN.MUÇKAAAAAAAAAAAAAAAAAA