WHO I AM

1.BÖLÜM

19.10.12 Cuma Saat 16.25

Herşeyin bir sonu olmalı değil mi?Bitip giden bir aşkın olduğu gibi.Seni ne kadar çok sevmiş olduğum önemli değil, geri dönüşü olmayan bu aşktan galip gelen sadece unutmak ve alışmak oldu.

1 yıl.

Beklemekle geçen 1 yıl.

Çekip giderken "Beni bekle." dediğin 1 yıl.

Senden başka kimseyi sevemediğim 1 yıl.

Cehennem azabından farksız yaşamaya devam ettiğim 1 yıl.

Senden haber alamadan seni sevmeye devam ettiğim koskoca 1 yıl.

19.10.12 Cuma Saat 18.05

Senin beni zamansız ve nedensiz bırakıp gidişinden bu yana geçen 1 yıl.O günü hatırlamak istemedikçe ısrarla o günü hatırlatan yüzlerce anı.İçinde sen olan herşeyi silmek istedikçe daha da belirgin hale gelen anılar..

Geçen yine seni yanımda hissederek baygın düşen kalbimin yenilgisine uğradım. Beni eskisi kadar merak etmiyorsun.Merak etseydin, yanımda olmasanda yüzlerce mesaj atardın."Şu an ne yapıyorsun bebeğim?" derdin.Bebeğim demene kızardım ama hoşuma da giderdi.Seni sorduğumda "Bizi düşünüyorum." derdin.Bir kez daha severdim seni.Hic karşılık beklemeden dudaklarını benimkilerle buluşturduğunda kendimi güvende ve rahatlamış hissederdim.Bana ait olduğunu hissetmek öyle güzel duyguydu ki..Hergeçen gün senin için yaşadığımı düşünürdüm.Peki şimdi neredesin? Bekle demiştin, beklemek nasıl bir duygu sen nereden bileceksin?

19.10.12 Cuma Saat 19.45

Gözlerim açıkken bile gülümsemen beliriyor gözlerimin önünde..O tutkuyla bağlandığım dudaklarınla bana sunduğun gülümsemen..Karşi koyamadığım onlarca güzelliginden bir tanesi, onu özledim.

Benimle sevişmelerini özledim Jongin.Seni hissetmeyi özledim.Benim nasıl seks düşkünü biri olduğumu biliyorsun, koskoca bir yıl kimseye elimi süremedim.Seni düşünerek kendimi banyo köşelerinde avutmak öyle lanet bir hissdi ki bunu ilk kez hissetmiştim.

Benim için sabahlara kadar bekleyip pişman olduğunu haykırarak ağlayışlarını özledim.Hastalandığımda başucumda benimle sabahlamanı özledim.Geceleri benimle uyumanı ve güvende olduğumu hissettirdiğin o günleri.Elimi tutup herşeyin düzeleceğini, beni hiç bırakmayacağını söylediğin ogünleri özledim.Benim için yemek yapmanı, saçmalamalarını, tuhaf ama bir o kadar sevimli hallerini..

Beni kaybetme korkusuyla bana daha da sıkı tutunup bağlandığın günleri..Bedenimi ateş gibi yakan beni benden alan öpücüklerini heryerimde hissetmeyi özledim..

19.10.12 Cuma Saat 21.32

Geçen Chanyeol başımda birşeyler söyleyip durdu.Senden bahsediyordu.Geçmişte bir yerlerde yaşanmiş olan bizden.Sus diyemedim.Bu sefer olmadı, Jongin.Konuşup kendimi harapetmemin üzerinden bir yıl geçti.Senin adını duydukça anılarım tekrar gözlerimin önüne geldi.Bu sefer yavaş çekimde yaşanıp gitmesine izin verdim.Biliyor musun Jongin, alıştım artık.Çok tuhaf değil mi, senin gidişinle bir anda yıkılmam, bir anda tükenmiş hale gelmem? Ben Oh Sehun'um.Birçoğuna göre güçlü, doyumsuz Sehun.Birçoğuna göre ağlamak ve özlemek ne demek hiçbir fikri olmayan duygusuz herifin teki olan Sehun.Bana göreyse tek bir kişinin yüzünden bitmiş Sehun'dum artık.

19.10.12 Cuma Saat 22.05

Beni bırakıp gittiğin o koskoca 1 yıl okula dahi gitmedim, Jongin.

Orası bana seni hatırlatırken gidemedim.Seninle ilk taniştığım ve seninle ayrılmak zorunda kaldığım o lanet yere gidemezdim.Yapamazdım.Orada birşeylerin eksik olduğunu bile bile nasıl hiçbirşey olmamış gibi yaşamaya devam edebilirdim ki? Beni en iyi sen tanırken neden böyle olmasına izin verdin? Çaresizliği bana neden ikinci kez tattırdın Jongin?

19.10.12 Cuma Saat 22.50

Lanet olası piç! Kafayı yemek üzereydim.En son kendimi akıl hastanesinde bulacağımı sanmıştım.Hayatta kalmak o kadar zor oldu ki...

Nedensiz yere beni bırakıp gitmemeliydin, giderken beni de götüremez miydin? Hani biz ölüm dahi olsa ayrılmamaya söz vermiştik?

Bekle dedin geri dönecekmiş gibi.

Bekledim..Peki neden geri dönmedin?

Kendimi bile sevemezken ben seni sevmiştim.Milletin ne diyeceğini umursamadan koşulsuz şartsız seni sevmiştim.Daha seni ilk gördüğüm günden beri nefesimi kesen yanın başımı döndürmeme, sana hayran kalmama yetmişti.18 yıldır sebepsiz yere atan kalbim sadece senin için atmaya başladığı gün eski benden eser kalmadı.

Bu kadar zor olmamalıydı.Sende beni sevdiğini söylüyordun.Benim için herşeyi göze alacağını söylemiştin Jongin.Asla ayrılık olmayacağını söylemiştin.Buna inanmıştım seni piç.

Peki beni neden bırakıp gittin?

19.10.12 Cuma saat 23.55

Aslında şimdi kendimi çok daha iyi hissediyorum.Bir yılı sonunda geçirdiğim o boş zamanların ne kadar gereksiz olduğunu anladım.Her aklıma gelişinde kız gibi ağlayıp lanet okusamda sözlerimin hiçbir faydası yoktu.Gözyaşlarım ise koskoca bir yıl hüsrana uğramıştı.Bunların tek suçlusu sensin Kim Jongin.

Bir yıl boyunca üzerime üzerime gelen duvarlara bugün senden vazgeçtiğimi haykırabildim.Sesim patlayana kadar bağırdım.Zaman herşeyin ilacıymış Jongin, bunu bugün çok iyi anladım.Neden mi?

Beklemekten usandım artık.Hergün bir önceki günden daha çok vazgeçtim senden.Daha çok gelmeyecekmişsin gibi hissettirdi zaman.Gerçekleri daha çok kabul ettirmeye başladı etrafımdakiler.Senin gibi birini beklerken hayatımı yaşamam gerektiğini tamamen unutmuşum.Meğer sen bunların hiçbirine değemeyecek kadar değersizmişsin Jongin.

Yalanlarına gerçekmiş gibi beni inandırıp nedensiz yere çekip giden birisin.Seni tanıdığımı hissettirip tüm oyunlarına beni inandiran birisin.Meğer ne kadar saf mışım, beni gerçekten sevdiğine kendimi o kadar kaptırmışım ki birgün beni bırakıp nedensiz yere çekip gideceğini hiç düşünmemiştim.Eski ben geride kaldi Jongin, senin Hunnie'n geride kaldı.Beni bırakıp gittiğin bugünde gelmedin.Senin gibi biri için bir yılı yaşayan ölü gibi geçirmek çok acı vericiydi.Eski Oh Sehun geri döndü Jongin.Sensiz var olan Sehun geri döndü.Umarım birgün bu halime denk gelirsin.Bir yıl önce yemediğin dayağımı bir güzel yeme fırsatı elde edersin.Senin sayende kendimi aşka kapattım, insanlara güven sağlama konusunda iki kere düşünür oldum.

Tesekkür ederim Jongin.Sayende hiç olmadığım kadar Bay Başbelası oldum.Şu anlamsız ve boş geçen bir yılın ardından sahalarına geri dönen Sehun'a bir hoşgeldin demek yok mu?