(Calvin'in yaşamından)
Federal Robotik Soruşturma Bürosu'nda çalışan gizli bir ajan olarak bir insan tarafından yaratıldım. Soruşturma Bürosu'ndan bir aykırı robotik'in küçük bir çocuğu rehin aldığı bildirimi geldi. Soruşturma binasına gidecekken rotayı rehinenin evine doğru yönlendirdim.
Arabadan indiğimde polislerin çoktan geldiğini farkettim. Bay Rutherford da beni bekliyordu. Yüz ifadesinden ne kadar sinirli olduğunu ve beklemeyi sevmediğini anlamıştım. Birlikte asansöre binip, rehinenin odasına geçtik.
Elimdeki parayla bir o tarafa, bir bu tarafa fırlatıp oynadığımı gören Bay Rutherford kaşlarını çatıp, homurdanınca parayı cebime soktum. Bay Rutherford çabuk sinirlenen, ciddi bir adam olsa da yüreği temiz bir insan olduğunu düşünüyorum. Her ne kadar benim gibi robotları sevmese de...
Rehinenin odasında etrafı incelerken, yerde küçük bir balık gördüm. Balığı alıp inceledim. Programım, balığın cüce Gurami olduğunu belirtti. Balığı akvaryuma atarken, akvaryumun camının çatladığını farkettim. Programımdaki kodlamalar bir mermi izi olduğunu kanıtladı. Etrafı incelerken duvarda bir aile tablosuyla karşılaştım. Programım kişileri analiz etti. Rehine, Bay ve Bayan Anderson'ın çocuğu Emma Anderson'dı. Emma'nın odasına geçerken, bilgisayarın başında polis memurlarının kamerlarla ilgilendiklerini görüp onlara yaklaştım. "Beni, Federal Robotik Soruşturma Bürosu'dan yolladı.." diyecekken, "O çocuğu robotik'in elinden almamız gerek." Diyen polis bana dönerek "Ne yapıyorsan yap ama o çocuğu kurtarmalısın." Emrini verip kamera kayıtlarıyla ilgilendi. "Birkaç bilgiye ihtiyacım var. Aykırı'nın adını öğrenebilir miyim?" Diye sorduğumda, beni görmezden gelip tekrar kamera kayıtlarıyla ilgilendi.
Emma'nın odasından çıkıp, robotik'in olduğu alana yöneldim. "Yaklaşmayın! Kimse yaklaşmasın!" Diyen aykırı robotik'i görünce, onu incelemek için birazcık yaklaştım. Robotik, yaklaştığımı farkedince geri adım atmaya çalıştı. Ama bir adım daha atarsa aşağı düşeceğini bildiği için olduğu yerde kaldı. Programım robotik'in ismini belirtti. İsmi Sean'dı. "Sean, lütfen çocuğu yere bırak. Bak! Sana bir şey yapmayacağız. Yeter ki çocuğu bırak." Diyerek ikna etmeye çalışırken helikopterlerin daha çok yaklaştığını gören Sean "Eğer onları uzaklaştırırsan, bırakırım." Diyerek helikopterleri işaret etti.
Hemen programımdan helikopterlere işaret verdim ve " Geri çekiliyorlar. Sen de çocuğu bıraksan iyi olur." Derken Sean da sözümü dinleyip çocuğu güvenle yere bıraktı. Çocuk Sean'dan ayrıldığı anda karşı binadaki keskin nişancı'dan gelen kurşun darbeleriyle Sean yere yıkıldı. Sean'a baktığımda, bana olan güvenini kaybetmiş ifadesiyle baktığını farkettim. Ama bu olanlar benim suçum değildi. Ben, tüm polislere geri çekilmelerini söylemiştim. "Ben birşey yapmadım." Dercesine baksam da Sean bana inanmadı.
Yere yığıldı ve aldığı kurşun darbelerinden dolayı tüm mekanizması çöktü. Teğmen Rutherford yanıma gelip "Gitmemiz gerek. Bir aykırı daha sahibini öldürdü. Bu işlerle diğer polisler ilgilenir. Sen benimle gel." Emrini verip dışarı çıktı. Ben de etrafa biraz göz gezdirip peşinden gittim.***
Olay yerine vardığımızda, yerlerdeki mavi kan bulaşmış ayak izlerini farkettiğim anda yere eğilip incelemeye başladım. Mavi kanın sahibini bulmam gerekiyordu. Kana dokundum ve tatmak için parmağımı yaklaştırıcaktım ki, Teğmen Rutherford'un "Ne yaptığını sanıyorsun." Demesine aldırış etmeyip tekrar kanın tadına baktım. Model FD380 numaralı robotik'in adı Charlie. Eve girip olayın olduğu yeri inceledim. Charlie ile sahibi tartışmış ve Charlie emir duvarını yıkıp mutfağa koşmuş. Charlie, mutfakta elindeki bıçakla beklerken sahibi beyzbol sopasıyla Charlie vurmaya çalışırken, Charlie sinirlenip elindeki bıçakla sahibine saldırmış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ms.Robotika
FantasyBir androidin insanla arasındaki ilişki diğer iki insanın birbirine olan bağlarından daha farklı bir şey, ve bunu anlamak ve yaşamak isteyenlere özel bir fan kurgusudur..