Unfaithful

6.

*Kruipt voorzichtig onder de steen vandaan om dit hoofdstuk te typen. Kijkt daarna of het veilig is om eronder vandaan te komen.*

Diezelfde avond zitten we samen op de bank met mijn laptop. Daniëlle was enthousiast geweest, ze wilde opnieuw beginnen. Al honderden huizen kwamen voorbij maar het was het gewoon net niet. Ofwel een plaats die een van ons niet aan stond of het huis was te klein, te groot of er moest teveel aan gedaan worden. Net als ik op het punt sta om het hele idee over boord te gooien veert naast mij de bank op.  'Oh dat is een leuk huis.' Wijst Daniëlle naar een niet al te grote, gerenoveerde, oude boerderij. Die er voor zijn leeftijd nog zo slecht niet uit leek te zien. Binnen budget... Ik klikte erop en bekeek de foto's. Vier slaapkamers, een vrij ruime badkamer boven en een toilet beneden, een stijlvolle huiskamer met een open haard en een prachtige keuken... Bovendien nog een zolder, schuur en een ruime tuin. Ik glimlach. 'Bijna te mooi om waar te zijn, niet?' Ik scrolde omlaag om te zien of we online een afspraak konden maken. Bijna onderin vond ik een telefoonnummer dat ik opsloeg in mijn mobiel. 'Morgen even bellen.' Glimlachte ik naar Daniëlle. Ik kreeg geen antwoord en keek naast me. Haar hoofd lag op mijn schouder en ze haalde rustig adem. Voorzichtig, zonder haar wakker te maken klapte ik mijn laptop dicht en legde deze naast me op de bank. Daarna tilde ik mijn vrouw op om haar naar boven te brengen, zoals ik jaren geleden had gedaan tijdens onze huwelijksnacht...

De volgende ochtend werd ik wakker van de wekker. Maandag. Werk. Ik hield ontzettend van mijn baan maar maandagen... Zuchtend stond ik op. Aan de andere kant van het bed hoorde ik Elena kreunen. Wait what?! Daniëlle! Daniëlle lag in mijn bed! Mijn vrouw! Zwanger notabene. Ik moest Elena vergeten. Ik liep naar de badkamer en gooide een plons koud water in mijn gezicht. Pff dat hielp tegen de waanbeelden.

Nog geen tien minuten later belde Rosanne, er was een lijk gevonden.

Duty calls...

's Avonds kom ik vermoeid thuis. Het huis is donker, wat betekent dat Daniëlle niet thuis is. Waarschijnlijk is ze naar een vriendin, dat deed ze vaker. Op het aanrecht vind ik een briefje.

Jay,
Ik ben naar Mikayla.
Probeer om een uur of
10 wel weer thuis te zijn.
In de koelkast staat nog
nasi.
Xxx

Ik trek de koelkast open en vind inderdaad een bakje nasi dat ik opwarm. Zuchtend leun ik tegen het aanrecht. Diep in gedachten over de zaak vandaag hoor ik ver weg een berichtje binnenkomen. Ik zet mijn eten op tafel en unlock mijn telefoon. Even staat mijn hart stil als ik zie van wie het is...

Elena
Hoi Jay, je hebt nog een sleutel van de Tulip. Zou je die door de brievenbus willen doen a.u.b? Ik vind het geen prettig idee dat je zomaar binnen kunt komen.

U
Hey... Ja natuurlijk, doe ik z.s.m.
Hoe is het met je?

Twee blauwe vinkjes. Geen antwoord. Verslagen begin ik aan mijn nasi. Als het op is zet ik alles in de keuken en besluit ik tv te gaan kijken. NCIS is op tv. Mijn favoriete serie, ze hebben spullen waar elke rechercheur een natte droom van krijgt. Zo gaaf, zo snel!

*ping*

Bijna ren ik naar mijn telefoon. Zou het van haar zijn?

Daniëlle
Hey schat, het wordt wat later, wacht maar niet op mij. Welterusten, hou van je! Xxx
21.47

U
Hey is goed, welterusten. Ik ook van jou, have fun xxx
21.47

Zuchtend stop ik mijn telefoon in mijn broekzak en besluit inderdaad maar naar bed te gaan. Morgen weer een lange dag.

A/N
Sorry dat het zo lang duurde en voor het korte hoofstukje. Straks komt er een tijdsprong van ong. 5 jaar. Momenteel erg druk met school, werk en stage... 😭 en 17- en 18 jarige kutkleuters in de klas helpen niet echt... God hoe kun je je zo gedragen als je een fatsoenlijke opvoeding gehad hebt. Nou blijkbaar was die opoeding gewoon niet gezond. Ongelooflijk........

Vergeet  vooral niet te reageren, vind ik leuk en motiveert me om verder te schrijven. Ideëen zijn ook ALTIJD welkom!!

Xx Gerline