Damn!!! เกลียดมึงที่สุดไอ้คุณหนู [Yoai]

Step 0

พลั่ก! ตุ้บ! "ห๊ะ!? ขอโทษนะครับ..!" ผมเอ่ยขอโทษคู่กรณีที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่กับพื้นจากเเรงปะทะที่ได้รับเมื่อกี๊ "อ่ะ..เอ่อ ไม่เป็นไรครับ ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ" คู่กรณีว่าก่อนจะยันตัวเองให้ลุกขึ้นยืน ท่าทางเขาคงจะเป็นโฮสต์ที่นี่ล่ะนะ เเต่งตัวซะจัดเต็มเลย "ผมต้องรีบไปเเล้ว ไว้ผมจะมาชดใช้ทีหลังนะครับ" อึก! ดวงตาคู่นั้นมัน.... "อ่ะ..." ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรออกมาอีกโฮสต์หนุ่มคนนั้นก็วิ่งหายไปกับฝูงชนในทันที ตึกตัก~ ตึกตัก~ ตึกตัก~ "..ความรู้สึกแบบนี้ มันหมายความว่าไงกัน...." นี่ผมใจเต้นเเรงได้ยังไงกัน เเค่ดวงตาสีนิลคู่นั้นมองมา ผมถึงกับ..ใจเต้นเเรงเลยเหรอ "ไง~ สายธาร มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้น่ะ ไม่ไปหาไอ้เดย์มันหรอกเหรอ" "ฟาส..." ผมเอ่ยเสียงเบาคล้ายพึมพำ ร่างสูงเดินเข้ามาหาผมก่อนที่จะโน้มหน้ามาใกล้ๆจนผมได้กลิ่นหอมอ่อนๆ สงสัยจะเป็นน้ำหอมผู้หญิง "เอ๋..? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน ใครมาทำให้ปีศาจน้อยของฉันหน้าขึ้นสีกันนะ~" หน้าตามึงดูสวนทางกับคำพูดมากเลยรู้ตัวรึเปล่า "เรื่องของกู! อย่ามายุ่ง!!!" ผมตอบปัดพร้อมกับใช้มือดันใบหน้าของอีกฝ่ายออกไป ชิ! เกลียดชะมัดเลย พวกรู้ทันน่ะ ร่างสูงที่มีนามว่า'ฟาส'มองผมด้วยสายตาจับผิด ซึ่งมีเหรอที่ผมจะเเคร์ ผมทำเป็นไม่เห็นมันเเล้วก็เดินเบียดฝูงชนออกมา ในเวลาเเบบนี้ผมไม่ควรมาเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่องสิ ต้องรีบไปหาไอ้คุณชายก่อนที่มันจะเเหกกะบาลผมออกเป็นสี่ส่วน เเต่ว่า...ผมยังติดใจโฮสต์หนุ่มน่ารักคนนั้นอยู่เลย ชักอยากจะได้มาครอบครองเเล้วเเฮะ ...รอผมก่อนนะครับหนูน้อย อีกไม่นานเราจะต้องได้เจอกัน....