Nefesten :
Daha küçücük bir çocuktum . Tahir ben Berrak Fatih ve Murat beşimiz top oynuyorduk çok da eğleniyorduk sonra Mustafa abi de aramıza katıldı sonra oyunu bir anda durdurdu önce Tahirle sonra Berrak sonra Fatih Murat derken sıra bana geldi sandım ama Mustafa abi gitti herkes çok üzgündü berrak ağladı ağlayacaktı ve ağlamıştıda Tahire sordum :
-Tahiy noydu beyyak niye ayiyo niye heykeş çok üzgün ?dedim . Tahir durur mu hemen yumurtladı :
-Nefes şey
-Ney tahiy
- şey şiz taşincatmissiniş
- neeeeeyyy
Evet ilk şokumu yaşamıştım ,oracıkta ağlamaya başladım ve koşarak anneme gittim
(ağlayarak) - Anneee ditmeyeyim
-Bende istiyorum gitmiyelim ama mecburuz . dedi ve anlimdan öptü
-Ertesi Gün -
Annem çoktan hazırlanmıştı çok üzgündüm
Sırayla bütün arkaşlarıma sarıldım son Tahir kalmıştı Tahirde bende kendimi zor tutuyorduk ve evet bomba patlamıştı ilimizde bağıra bağıra ağladık annem zorla ayırdı ve otobüs gelmişti herkese el sallayarak gittik...
Tahirden:
Çok zorlandım ağlamamak için ama olmadı olması da imkansızdı zaten onu son defa böylemi görecektim ağlayan o tatlı o güzel suratı...
Selamlarrrr🍭🍭
Şekerlerim kısa olmuş
Olabilir ama bölüm yetiştirmeye
çalışıyorum bye bye🍦🍦🍦
