Er zijn verschillende opvattingen met betrekking tot muziek in de islam. In de beantwoording van deze vraag wordt de opvatting van imam Al-Ghazali gehanteerd.
In het boek van imam Ghazali onder het kopje "Het beluisteren van muziek is het teken van Moubah (noch aanbevolen, noch aangeraden)"
Zeggen dat muziek luisteren haram is, betekent dat Allah degene zal straffen voor het luisteren van muziek. Dit is een kwestie, die niet alleen met het verstand te begrijpen is. Sowieso moet er gekeken worden naar islamitische en vertrouwbare bronnen (Koran, overleveringen etc.) en naar de vergelijkingen gebaseerd op dit soort bronnen. Als er doormiddel van de vergelijkingen van de bronnen geen duidelijk en juist resultaat is bereikt, dan zijn de beweringen dat muziek luisteren haram is ongegrond (niet bewezen dus ongeldig).
Al Ghazali: "Met mate of niet, de invloed van het luisteren naar een mooie stem en de invloed van muziek op de luisteraar leidt ertoe dat het luisteren naar muziek Moubah is."
Hij probeert de argumenten van degenen die het tegendeel beweren één voor één te beantwoorden (Al Ghazali Muhammed, Ihya-ulumi i-din, I-IV, Kahir,1939 268-284).
Imam Ghazali heeft over het onderwerp muziek alle beweringen geanalyseerd, de bewijzen vergeleken en is tot de volgende conclusie gekomen:
Muziek, of het nu een stem of instrument is, is niet bindend aan één oordeel; het kan Haram (verboden) , Makrouh (afgeraden) en Moubah (toegestaan) zijn.
1) Muziek die aanzet tot verlangen tot het slechte en de wellust van jongeren is haram.
2) Voor diegenen die het grootste deel van hun tijd hieraan besteden of er een gewoonte van hebben gemaakt, is het makrouh (afgeraden).
3) Voor diegene die niet verstrikt raakt in allerlei gevoelens en alleen geniet van een mooie stem is het moubah (toegestaan).
4) Voor diegene die overvolle liefde voelt tegenover Allah, wanneer een mooie stem aanspoort tot goede eigenschappen en attributen, is muziek luisteren moustahab (aangeraden) .
(Ihya, 2/302)Verder in zijn analyse drukt Ghazali uit dat het oordeel over muziek, afhankelijk van de situatie, moubah (aangeraden) kan zijn. Wat muziek haram maakt, zijn de volgende vijf punten die er later bij zijn komen kijken:
1) Als degene die zingt een zangeres is, en de luisteraar is bang dat de stem van de zangeres hem aanspoort tot wellustigheid, dan is het haram. Hier heeft het oordeel haram geen betrekking op de muziek, maar op de stem van de zangeres. De stem van de zangeres is eigenlijk niet haram; maar als het aanspoort tot wellustigheid dan is het zelfs haram om naar Koran recitaties te luisteren. (Haifi Buhari en sarihi allame Ayni)
"Tijdens een Eid (feest) luisterden profeet Mohammed Sallalahu Alayhi Wa Salam en Abu Bakr (r.a.) naar twee bijvrouwen. Uitgaande van dit kwamen zij (Buhari en sarihi allama Ayni) tot dezelfde conclusie".
Oumdatu karim I-XI, el-Amir, 1308-1311, 3/360.)
2) Als een muziek instrument een symbool is van alcohol gemeenschappen, dan is het bespelen van dit instrument haram; alle andere instrumenten zijn nog altijd moubah.
3) Als de tekst van een lied slecht is, dus als zij in strijd is met de Islam dan is het luisteren of zingen van dit lied met of zonder muziek haram.
4) Iemand die gevangene is in zijn lustige gevoelens die de jeugd met zich meebrengt, overmatig dol is op muziek en als de muziek aanzet tot zijn lichamelijke verlangen (sina, overspel) dient uit de buurt van muziek te blijven.
5) Als muziek een gewone persoon niet aanspoort tot wellustigheid en niet tot liefde tegenover Allah maar het neemt wel al zijn tijd in beslag en het weerhoudt hem of haar van andere zaken, dan is zij alsnog haram.
Ter conclusie: luisteren naar muziek met als voorwaarde dat zij mooi, met mate en betekenisvol is, is moubah. De reden dat het haram is, komt niet door de muziek zelf, maar door externe factoren die bij de muziek bij komen kijken.
JE LEEST
Islam❤️
Short StoryOver ons prachtige geloof, de betekenis en de boodschappen. De definities en de bronnen van de meest gebruikte hadiths etc.