GECENİN ÇOCUKLARI

Chapter 1

'Persephone! Persephone!'
Asırlardan beri duymadığım bu sesi duyduğumda henüz evime yeni gelmiş uyumaya hazırlanıyordum. 'Persephone! Seni huzuruma çağırıyorum, davetime icabet et' Gözlerimi devirdim. Yüzyıllardan beri rollerimizi bir kenara bırakmış normal insanlar gibi yaşıyorduk, böyle davranması komikti. Yine de dediği gibi yapıp huzuruna çıktım."Seni dinliyorum anne. Benden istediğin nedir?"
Baştan aşağı beni süzdüğünde ayak parmaklarımdan baş ucuma kadar titredim. Aradan geçen süreler onun gecenin tanrıçası Nyx olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Heybetinden bir şey kaybetmemişti. "Ares.." Devam etmesi için kaşlarımı kaldırdım, baş belası kardeşim yine sorun çıkarmıştı anlaşılan. "Bize bir savaş açmaya hazırlanıyor, çok büyük bir savaş. İnsanları kendi safına çekti. Gücümüz az git gide azalıyoruz, biliyorsun. Bunun olmasını bir an önce engellemek zorundayız." Böyle bir şey beklemediğim açıktı. "Benden istediğini söyle anne" "Bir insan okulunda saklanıyor. Yandaşçılarıyla birlikte. Senden onu bulmanı ve etkisiz hale getirmeni istiyorum. Yalnız olmayacaksın. 3 kardeşin ve Hades,kardeşleriyle seninle olacak." Hades. Beni yeraltında hapis ederek günlerimi zindana çeviren Hades. "Anne.." Hızlıca sözümü kesti. "Geçmiş geçmişte kalmıştır Persephone. Senden istediğimi yerine getir." Başımı salladım. Eliyle gitmemi işaret ettiğinde yanından ayrılıp evime dönmüştüm. Eve döndüğümde ne yapmam gerektiğini bilmez bir haldeydim. Yüce Nyxin isteğine karşı gelemezdim, ama savaşmak da istemiyordum, hele Arese karşı Hadesle savaşmak hiç istemiyordum. Biz Tanrılar ve Tanrıçalar 7 asır yıl öncesi aramızda çıkan bir savaş sonrası bir çoğumuzun yeryüzünden silinmesi sonucuyla görevlerimizden feragat etmiş birbirimizi bir daha görmemek üzere farklı kıtalara dağılmıştık. Şimdi benden - bizden- böyle birşey yapmamız istendiğine göre durum gerçekten ciddiydi. Ve ben yeraltı tanrıçası Persephone, varlığım pahasına da olsa görevimi yerine getirecektim.