Experiment [ONE SHOT]

Experiment

Beyaz gömlek mi?Siyah gömlek mi?Düz bir tişört mü?Ya da kırmızı kareli gömlek mi?Hayır hayır siyah takım nasıl olur?Smokin?

Yok artık.

Bundan bir kaç yıl önce sevgilin için saatlerce süsleneceksin,bütün kıyafetlerini onun zevkine göre seçeceksin deseler hayatta inanmazdım lakin bu gece için bütün inanmadıklarımı kabul ediyorum.Bugün benim için büyük gün tüm tatlı yüz ifadelerimden kurtulup sevgilime seksiliğimi sergilemeliyim.Yapabilirim öyle değil mi?

Çalan telefon içine düştüğüm çıkmazdan çekip çıkardı beni.Evet tahmin ettiğim gibi o arıyor.bir kaç yıl önce hayatıma giren ve bütün hayatımı baştan aşağıya mükemmelleştiren insan.

"Alo Jongin?"

"Hazır mısın Baekhyun?Birazdan sürprizim için seni almaya geleceğim?"

Hazır mıyım?Tabi ki de hayır!

Oh Tanrım çocuk dün geceden beri sürprizi olduğunu düşünüyor ama ben hala hazır değilim.

"H-hazırım sevgilim.Bunun için bekliyorum sonuçta öyle değil mi?"

Açıkçası neyi beklediğimi dahi bilmiyordum.Tahminlerime göre iki yıllık ilişkimizde hiç birlikte olmadığımız için bu gece birlikte olacağız ve malum işimiz bittikten sonra evlenme teklifi alacağım.Yani öyle olması gerekiyor.

Jongin yarım saat içinde geleceğini söyleyip telefonu kapattı.O çocuk beni bu iki yıl içinde her halimle görmüştü öyle değil mi?Düşününce ne zaman sade giyinsem gözüne mükemmel göründüğümü söylerdi.Bu yüzden siyak dar pantolonumun üzerine dar beyaz gömleğimi giyip saçlarımı biraz kaldırdım.Normalde makyaj yapmam ama eyeliner her şeydir benim için.Ve şimdi mükemmelim!

Her şeyi bir kenara bırakıp gerçekçi olmak gerekirse bugün hayatım da bir çok değişiklik olacak biliyorum.Belki iyi belki de kötü..Yine de iyi olması temennimdi.

Bu zamana kadar daha doğrusu iki yıl öncesine kadar ben gerçekten mutlu bir insan değildim.Küçük yaşta yetimhaneden alındım ve hayalini kurduğum mutlu hayat karşılamadı beni.Bunun yerine mutlu olamayacağımı vücudumun her yerine kazınan işkence izleri kanıtladı.

Üvey babam evde becermek için kadınları topladığı zaman beni o gece dışarı atmıştı.O gece hayatımın dönüm noktası oldu.Kimsesizken kimsesiz sokaklarda dolanıyordum tam da bana yakışır cinsten.Daha sonra bu günahkar hayatta kalan son masumluğum da gitti o gece tecavüze uğradım.

Sözde benimle ilgilenen ailem bir hastanenin ünlü bir psikiyatrisine götürdü beni.O lanet psikiyatri bunağı hatırlıyorum da hiç bir boka yaramadı!Nasıl mı tekrar yaşama döndüm?İstediğim gibi o olay benim hayatımın dönüm noktasıydı tedavi için gittiğim hastanede stajyer olan doktor Jongin ile tanıştım.

Psikiyatrisin yapamadıklarını o yaptı..

Kimsenin beni anlamadığı zamanlar da o anladı..

Ağladığım yağmurlu gecelerde o da benimle ağladı..

Çığlık attığım da susmamı söylemedi ve o da benimle çığlık attı..

Kestiğim bileklerimi görünce sarmak yerine öpücük kondurdu..

Sinir krizlerim tutunca sakinleştirici yapmak yerine sımsıkı sarıldı..

Jongin benim hayatımdı,Jongin beni ölüm meleğinin elinden alan insandı..

Gözlerimden bir damla yaşın damlamasına engel olamadım.Çalan kapıyı duyunca hemen gözlerimi silip son kez aynada kendime baktım Jongin'in en sevdiği parfümü sıkıp kapıya koştum.