Mr. Badboy Inlove With Ms. Nerd

Chapter 22

Nash pov.

Nadito na ako ngayon sa kwarto, at agad dumiretso sa banyo para maligo, habang naliligo ako, bigla kong naalala yung nanyari kanina sa underground, yung titig sa akin ni queen aphrodite.

Flashback:

Bago pa kami makapasok sa loob ng ring, ay tinignan ko muna yung Mafia Gang. Sobrang gulat ko, nung nakatingin mismo sa akin si queen aphrodite. Hindi ko mabasa yung emosyon na nakaubli sa kanya ngayon, pero nagulat ng lang ako ng ngumiti at ng goodluck sign siya sa akin. Fuck! Bakit ganto kabilis yung tibok ng puso ko? Shett, hindi tama to. Bukas na bukas mag papatingin ako sa doctor, para malaman ko kung may sakit ba ako sa puso. Kasi ganto nalang kabilis yung tibok ng puso ko. Parang may nangangarera sa sobrang bilis, hindi pala, parang dahil, talagang may nangangarera. Shiittt!! Hindi na tama to, sa huling pag kakataon tumingin ulit ako kay queen aphrodite. At hindi ko akalin na nakatingin parin siya sa akin. Nag tama ang mga mata namin. Hindi ko alam pero bakit parang pamilyar siya sa akin, parang kilala ko siya o nakita ko na siya noon? What the hell! Titig palang niya parang may pinapahiwatig, Fuckk!! Isinang balewala ko nalang ang mga katanungang gumugulo sa isipan ko. At pumasok na ako, mismo sa loob ng ring.

End of flashback:

Freaking sake!! Ba't ganito, bakit pamilyar siya sa akin? Hindi ko alam kung saan ko ba siya nakita, parang matagal ko na siyang kilala, hindi ko alam pero, parang kilala ko na siya noon? Whaaaa, sigaw ko sa sobrang pagkadismaya. Fuck!! Sino kaba talaga queen aphrodite, ba't mo ba ginugulo yung isipan ko. Natapos na ako maligo, pero hanggang ngayon, nandito pa rin siya sa isipan ko, kung sino ba talaga si queen aphrodite. Ng matapos na ako magpalit ng pantulog, ay humiga na ako sa kama. Habang iniisip ko pa rin yung nanyare kanina sa underground, ay biglang kumirot yung ulo ko. Aggrrrhhhh! ahhhh! Fuck! May naririnig akong nag sasalita sa utak ko. Dalawang boses, Isang babae at lalaki. Pero hindi ko maaninag ang kanilang mga mukha, dahil sobrang labo. Argggrrhhh ahhh

"Promise!!!!"

"Promise!!! At niyakap niya ako ng mahigpit at ganun narin ang ginawa ko sa kanya."

Yan ang mga katagang naririnig ko. Arrgrrhh! Ahhhh! Sigaw ko, sa sobrang sakit ng ulo ko. Sino ba kayo? Ahhhh!

Kuya! Kuya! What happen to you? Mommy! Mommy! Si kuya, di ko alam kung ano yung nanyayari.

Son? What happen to you? Did you hear me? Son? Answer me? Mommy's here. Ethan!

Arrggghhh! Paulit ulit kong naririnig yung pinag uusapan nila, ahhhhh! Sino ba kayo?

"Promise!!!!

"Promise!!! At niyakap niya ako ng mahigpit at ganun narin ang ginawa ko sa kanya."

Tinignan ko yung nasa paligid ko, at nakita ko si mommy, at ang bunso kong kapatid, na nag sasalita, ngunit hindi ko sila mahintindihan.

Son? Anong nanyayari sayo?

Tuluyan na rin nanlalabo ang aking paningin, at tila hindi na rin ako makarinig. Ni boses ng aking magulang at kapatid, ay hindi ko marinig, at hindi ko masyado mahintidihan. Naiwan sa aking isipan ang pinag uusapan ng dalawang bata.

"Promise"

"Promise!!! At niyakap niya ako ng mahigpit at ganun narin ang ginawa ko sa kanya."

Ang huli ko narinig na tinig, ay ang boses ni mommy.

Yaya!! Call the Ambulance now.

Sino ba talaga kayo? Bakit niyo ko ginugulo. Yan ang katagang nasambit ko. Hanggang sa tuluyan na akong nawalan ng malay.

Nagising nalang ako, na ang bungad sa akin ay puro puti at amoy gamot. Teka na saan ako? Ang pag kakatanda ko nasa kwarto ako, tinignan ko ang buong paligid, at dun ko lang napag tanto na nasa hospital ako. Anong ginagawa ko dito? Bakit ako nandito? Ang huli ko lang naaalala ay yung sinabi ni mommy, at wala na akong maisip na idea kung ano ang nanyari sa akin. Napabalik ako sa realidad nung may narinig akong papasok, pinikit ko ang mata ko, at nag kunwaring tulog, at pinakingan ko ang kanilang pinag uusapan.

"Doc? How's my son? Okay lang po ba siya?"

"Yes! Okay na po yung anak niyo. Kailangan niya lang po mag pahinga, wag masyadong nag kikilos kilos. Base in examination na ginawa namin sa anak niyo, okay naman po yung mga vitals niya. But may nakita po kaming problema sa utak niya. But doesn't mean he's didn't remember anything."

"Ganun po ba doc. Thank you po doc. Ang akala po kasi namin, may ng yayari na sa anak ko, kagaya ng nanyari kanina."

"Don't mention it misis, by the way. Ano po bang nanyari sa anak niyo misis, bago niyo po siya dalhin dito?"

"Kasi po kanina doc. Nagulat nalang po kami na bigla nalang siya sumisigaw, habang hawak niya yung ulo niya. Doc? May possible po kayang bumalik na yung alaala niya?

"Yes! Misis, may possible na bumalik na yung alaala niya, kaya bigla nalang sumakit yung ulo niya, siguro may nakita or naramdaman siya kung anong bagay, na may sentimental value sa kanya, or nanyari sa kanya noon, kaya biglang sumakit yung ulo niya. Siguro may nalaala na siya. Kaya natural lang yung pag sakit na ulo niya."

"So you means doc, makakaalala na ulit ang anak ko?"

"Yes, misis, sa ilang taon na ang lumipas simula ng aksidente, ay unti unti ng bumabalik yung alaala niya."

"Sana nga po doc. Bumalik na yung alaala niya. Kaya ko nga po siya pinayagan na bumalik dito, baka  sakaling dito bumalik yung mga nawala niyang alaala."

"Prayed for that misis, wag po kayong mawalan ng pag-asa. GOD is already here. At walang imposible kay GOD"

"Thank you po doc."

"Don't mention it misis, trabaho kong tulungan ang mga patients ko. So i have to go misis, may nag hihintay 0a sa akin na patients sa kabilang room."

"Sige po doc."

Son, wake up na. Mommy's here na. Gumising kana jan. Haysss i know hindi ka pa kumakain. Iiwan na muna kita dito mag-isa son, bibili lang ako sandali ng foods mo, para pag gising mo makakain kana.

Ng makalis na si mommy, ay minulat ko yung mga mata ko. Fuck all this time, na aksidente ako, ng hindi ko man lang alam? Why? Bakit tinago sa akin nila mommy na naksidente ako, and  ang worst pa dun, nawalan pa ako ng alaala. Kaya pala simula bata pa ako, wala akong malala na nanyari sa akin. Kaya pala lahat ng mahawakan o nakikita kong mga bagay ay para pamilyar na sa akin, na parang nakita o napuntahan ko na to dati. Pero siniwalang bahala ko lang yung mga naiisip ko. Yong pala lahat ng nakikita o mahawakan ko, my sentimental value sa akin. Fuck! All this year, bakit ngayon ko lang to nalaman. Fuck! Di ko namalayan, na may tumulo na palang likido sa mukha ko, isa ka rin taksil na luha.
Fuck!! All this time nag mumukha akong tanga, na walang ka alam alam sa mga nanyayari. Bullshit! Sigaw ko, di ko namalayan na nag wawala na pala ako dito sa kwarto ko, ng biglang may pumasok na dalawang doctor at pilit nila akong pinapakalma hanggang sa naramdaman ko nalang na inaantok ako.